Юрка Віцьбіч: Розніца паміж версіямі

{{вызнч|1=Юрка}} {{вызн|1=Віцьбіч}}, сапр.: {{вызн2|1=Серафім (Георгій?) ШЧАРБАКОЎ}} ([[2 чэрвеня|2(15) чэрвеня]] [[1905]], [[Веліж]] [[Віцебская губернія|Віцебскай губ.]] (цяпер [[Расія]]) — [[6 студзеня]]<ref>Па іншых звестках [[4 студзеня]].</ref> [[1975]], [[Саўт-Рывер]], [[штат Нью-Джэрсі|Нью-Джэрсі]], [[ЗША]]; Псеўданімы: ''Юрка Стукаліч'', ''Алесь Крыжаніч''), беларускі пісьменнік, публіцыст, краязнаўца і дзеяч эміграцыі ў Амерыцы.

Нарадзіўся у сям'і святара. Скончыў гімназію, вучыўся ў педагагічным тэхнікуме. У 1922-1933 працаваў у Маскве на хімічных заводах. Друкаваўся з 1929. Уваходзіў у літаб'яднанне "[[літаб'яднанне Узвышша|Узвышша]]"<ref>Узгадваецца ў ліку сяброў у інфармацыйным дадатку. {{крыніцы/Віцьбіч Паўстанні}}.</ref>. У 1939 быў прыняты ў [[СП СССР]]. Падчас [[2СВ|2-ой Сусветнайсусветнай вайны]] ўдзельнічаўжыў на акупаванай тэрыторыі, удзельнічаў у беларускім культурным жыцці, праяўляў вялікую пісьменніцкую актыўнасць, ягоныя творы былі друкаваны ў многіх часопісах. Быў членам так званага Цэнтральнага ўрада Беларускага культурнага згуртавання. Выдае ў той час два зборнікі публіцыстыкі – "Вяліскія паўстанцы" і "Нацыянальныя Сьвятыні", выступаў у друку з артыкуламі па гісторыі Беларусі. Быў прызначаны рэдактарам літаратурна-мастацкага часопіса «Узвышша», ніводнага нумара якога так і не выйшла. У [[1943]] перавёз з [[Віцебск]]а ў [[Полацк]] парэшткі [[Еўфрасіння Полацкая|Еўфрасінні Полацкай]]. У [[1944]] выехаў на Захад. У [[Германія|Германіі]] ў 1946 годзе разам з [[Н. Арсеннева]]й стварыў літаратурнае аб'яднанне [[літаратурнае аб'яднанне Шыпшына|"Шыпшына"]], старшынёй якога стаў. Арганізаваў выданне часапісу "Зьвіняць званы Сьвятой Сафіі", рэдагаваў "Беларускі голас", друкаваўся ў іншых СМІ. Выступаў на [[Радыё Свабода|Радыё "Свабода"]]. Пасля жыў у [[ЗША]]. Актыўнасць праяўляў таксама ў галіне журналістыкі. Шмат ягоных твораў было надрукавана ў "Беларусе", "Новым рускім слове".