Карлас Менем: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі |
вікіфікацыя, арфаграфія |
||
Радок 1:
{{ДД}}
'''Карлас Саўл Менем''' ({{lang-es|Carlos Saúl Menem}}; нар. {{ДН|2|7|1930}},
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў
Студэнцкія гады Менема супалі па часе з першым прэзідэнцтва [[Хуан Дамінга Перон|Х. Д. Перона]]. Ён уступае ў Хустысіялісцкую партыю (ХП) і актыўна ўключаецца ў палітычную барацьбу. Пасля звяржэння Перона ў 1955 г. Менем займаецца прыватнай адвакацкай практыкай і па даручэнні партыі ў перыяд забароны на дзейнасць ХП выступае абаронцам на судовых працэсах прыцягнутых да крымінальнай адказнасці важных пераністаў.
У 1962 г. абіраецца дэпутатам Заканадаўчага сходу правінцыі Ла-Рыёха, затым становіцца на чале правінцыйнай партыйнай арганізацыі пераністаў і адначасова балатуецца на пасаду губернатара. Аднак галасаванне адбылося без удзелу перанісцкага кандыдата, бо выконваючы ўказанне Перона, які знаходзіўся ў эміграцыі, ХП байкатавала выбары, і Менему давялося зняць сваю кандыдатуру.
Тройчы абіраўся губернатарам правінцыі Ла-Рыёха. У першы раз быў абраны ў 1973 годзе. Быў у ліку пасажыраў авіярэйса, якія суправаджалі Перона ў яго вяртанні на радзіму ў 1973 годзе. Знаходзіўся на пасадзе губернатара да 1976 года, калі ў Аргенціне адбыўся ваенны пераварот. У дзень ваеннага перавароту 24 сакавіка 1976 г. трапіў у турму і правёў у ёй 5 гадоў. Другі раз стаў губернатарам у кастрычніку 1983 года, пасля падзення ваеннай хунты. Пераабіраўся на гэты пост у снежні 1987 года і быў губернатарам да ліпеня 1989 года.
14 мая 1989 года перамог на прэзідэнцкіх выбарах, атрымаўшы перамогу над кандыдатам кіруючага Грамадзянскага радыкальнага саюза Эдуарда Ангелас. На пасадзе прэзідэнта праводзіў рынкавыя рэформы: прыватызацыю і фінансавую стабілізацыю, дамогся зніжэння інфляцыі, але вырасла беспрацоўе. Пры Менеме Аргенціна закрыла праект распрацоўкі балістычнай ракеты сярэдняй далёкасці «Кондар-2» ў 1991 годзе. Гэта было звязана як з адсутнасцю сродкаў для далейшай працы над праектам, так і з ціскам ЗША. У маі 1995 года быў пераабраны прэзідэнтам Аргенціны.
| |||