Скірмантава знаходзіцца ўза 18 км паўночна-заходнейна паўночны захад ад райцэнтра, горада [[Горад Дзяржынск|ДзяржынскДзяржынска]] і ўза 32 км паўднёва-заходнейна паўднёвы захад центруад [[Горад Мінск|Мінска]]. Праз вёску ідзепраходзіць аўтадарога Вярцінкі — [[Гарадскі пасёлак Івянец|Івянец]].
== Гісторыя ==
Вядома з [[1802]]годугода. У пачатку [[20 стагоддзе|XX ст]]. у [[Койданаўская воласць|Койданаўскай воласці]] [[Мінскі павет, Расійская імперыя|МенскагаМінскага павету]], вёска, 35 двароў, 145 жыхароў, маёнтак, 1 двор, 13 жыхароў. Пад час [[Другая сусветная вайна|Другой Сусветнай вайны]] лясы на поўначы ДзяржанскагаДзяржынскага раёну сталі сховішчам і прыстанішчам для [[Яўрэі|габрэяўяўрэяў]], якія ўцякалі з [[Мінскае гета|Мінскага гета.]] Неўзабаве адыход габрэяўяўрэяў у лес з [[Мінскае гета|Мінскага гета]] набыў стыхійны характар. Невялікія групы накіроўваліся ў лес, ведаючы толькі тое, што недзе ёсць вёскі Старое Сяло, Лісаўшчына, Скірмантава. Калі група з 30 габрэяўяўрэяў, якія ўцяклі з Мінскага гета, [[29 жніўня]][[1943|1943 г.]]года прыбыла ў в. Скірмантава, то яеіх раптоўна з усіх бакоў акружылі [[СС|эсэсаўцы]]. Разам са 162 (з 170) мясцовымі жыхарамі габрэіяўрэі былі сагнаныязагнаны ў хлеў і зажываспалены спаленыяжыўцом. Была спалена і вёска — 38 дамоў. Раіса Паўлаўна Куніцкая цудам выжыла — змаглаздолела ўцячы ў лес і расказаць пра трагедыю вёскі. Пасля вайны вёска адноўлена. У часы сталінскіх рэпрэсіяўрэпрэсій многія жыхары вёскі былі высланыя ў [[Сібір]], адкуль так і не вярнуліся.
У [[1956|1956 г]].годзе на магіле ахвяр фашызму ў цэнтры в. Скірмантава пастаўлены [[абеліск]]. Каля Дома культуры ў цэнтры вёскі пастаўлены абеліск на ўшанаванне памяці аднавяскоўцаў, якія загінулі ў [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікую Айчынную вайну]]. Вёска ўвекавечана ў мэмарыяльныммемарыяльным комплексе «[[Хатынь]]».
== Насельніцтва ==
* 1999 год — 689 жыхароў
* 1 студзеня .1.2004 годугода — 168 двароў, 510 жыхароў
