Людамір Абрэмбскі: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
{{Шляхціч}}
'''Людамір Абрэмбскі''' (каля 1820 — {{ДС|||1894}}) — шляхіц, гродзенскі чыноўнік, паўстанцкі касір Гродзенскага ваяводства.
Радок 4 ⟶ 5:
Паходзіў са шляхты Плоцкай губерні. Нарадзіўся ў мястэчку [[Дзярэчын]] на Слонімшчыне. Працаваў у губернскай палаце дзяржаўных маёмасцяў. Падчас паўстання стаў касірам гродзенскага ваяводства. На яго кватэры адбывалі сустрэчы паўстанцаў. Арыштаваны царскімі ўладамі быў высланы ў [[Сібір]] і вярнуўся адтуль толькі ў 1878 годзе. Увесь гэты час сям'я яго жыла ў вялікай нястачы.
Пасля вяртання з Сібіры Л. Абрэмбскі стаў блізкім сябрам [[Эліза Ажэшка|Э. Ажэшкі]], ездзіў разам з ёй у [[Міневічы]]. ''"Вярнуўся з Сібіры без сродкаў, сіл для працы і аднаго вока. Другое таксама бачыць вельмі слаба. Ён ужо амаль сляпы і аслеп бы цалкам, каб не знайшоў нас і мы яму не зэканомілі сіл на астатнія гады жыцця. Гэты чалавек — досыць высокі калісьці чыноўнік… да нас прытуліўся. У горадзе ён толькі начуе ў сына, увесь час праводзіць у нас, "'' — пісала пра яго пісьменніца.
Памёр Л. Абрэмбскі ў 1894 годзе. Э. Ажэшка сама склала эпітафію, якая выбітая на яго магіле: ''«Сэрцам чыстым і мужным лібіў зямлю і людзей, шанаваў справядлівасць і служыў няшчасцю. Няхай спачывае ў Богу, чые законы выконваў»''. Пахаваны на [[Каталіцкія фарныя могілкі, Гродна|гродзенскіх Фарных могілках]], што цяпер па [[Вуліца Антонава, Гродна|вул. Антонава]]. Яго сын [[Максімільян Абрэмбскі]] быў сябрам Э.Ажэшкі, пабудаваў дом у [[Горад Гродна|Гродне
== Літаратура ==
* ''Вашкевіч А.'' Адрасы паўстання 1863—1864 у Гародні і на Гарадзеншчыне.
[[Катэгорыя:Сасланыя ў Сібір]]
| |||