Аляксандр Іванавіч Вальковіч: Розніца паміж версіямі

== Біяграфія ==

У [[1914]]—[[1915]] працаваў у Віленскім аддзяленні Дзяржаўнага зямельнага банка. У пачатку [[Першая сусветная вайна|1-й сусветнай вайны]] ў эвакуацыі ў [[Тамбоў|Тамбове]]. З верасня 1915 у арміі, у [[1916]] скончыў школу прапаршчыкаў ([[Горад Горы|Горы]]). Член [[БПС-Р]]. З [[1918]] у Мінску. Прадстаўнік [[БНР]] пры ўрадзе [[Грузія|Грузіі]], міністр фінансаў БНР. У час польскай акупацыі Беларусі [[1919]]—[[1920]] арыштоўваўся, уцёк за мяжу. У снежні [[1925]] вярнуўся ў Мінск. Працаваў інспектарам у Наркамаце фінансаў. У выніку чысткі апарату Наркамфіна ў сакавіку [[1930]] пазбаўлены работы. Арыштаваны [[ДПУ БССР]] 18.7.1930 па справе [[Саюз вызвалення Беларусі, справа|«Саюза вызвалення Беларусі»]]. Паводле пастановы [[АДПУ СССР]] ад 10.4.[[1931]] сасланы на 5 гадоў у [[Белябей]] ([[Башкірыя]]). 25.5.[[1937]] арыштаваны НКУС Башкірскай АССР па абвінавачанні ў прыналежнасці да «Польскай вайсковай арганізацыі». 28.10.1937 «двойкай» (наркам унутраных спраў і пракурор [[СССР]]) прыгавораны да расстрэлу. Па першым прыгаворы рэабілітаваны 10.6.1988.

 

== Літаратура ==