Ізраіль Мацвеевіч Басаў: Розніца паміж версіямі

Нарадзіўся 7 кастрычніка 1918 года ў г. [[Мсціслаў|Мсціславе]] Магілёўскай губерні ў сям'і краўца Мацвея Мошавіча Басава і Марыі Рыгораўны (Шыфрыной). Па самавольству чыноўнікаў пры ўзнаўленні ў [[1950]] годзе пасведчання аб нараджэнні імя па бацьку было зменена на "«Мордухавіч"», што ўсталявалася потым у дакументах і публікацыях. Акрамя Ізраіля, у сям'і быў яшчэ старэйшы сын ([[1913]]) Беньямін, у будучым — мастак- выдатны графік. З [[1926]] года вучыўся ў 9-гадовай яўрэйскай школе ў [[Мсціслаў|Мсціславе]], але ў [[1935]] годзе быў вымушаны спыніць навучанне з прычыны хваробы.

У [[1935]]—[[1941]] гадах працуепрацаваў рэтушорам фатаграфіі ў арцелі "«Путь Октября"»{{ref-ru}}. У [[1939]] годзе паспрабаваўспрабаваў паступіць у [[Віцебскае мастацкае вучылішча]], дзе вучыўся брат, але не вытрымаў уступны іспыт з-за недахопу школьнай адукацыі. З пачаткам вайны, у [[1941]] годзе -быў эвакуацыяэвакуіраваны ў г. [[Янгіюль]] ва [[Узбекістан]]е.

У [[1942]]—[[1943]] гадах праходзіцьпраходзіў вайсковую службу ў працоўнай арміі ў г. [[Паўлаўскі Пасад]], адкуль дэмабілізуеццадэмабілізаваўся з-за хваробы і вяртаеццавярнуўся ў [[Янгіюль]]. У [[1943]]—[[1944]] гадах працаваў [[мастак]]ом-выканаўцам у Янгіюльскім драматычным тэатры. У [[1944]] годзе разам з бацькамі вяртаеццавярнуўся ў [[Мсціслаў]].

У [[1944]]—[[1947]] гадах час ад часу працаваў як [[мастак]]-выканаўца ў [[Мсціслаў|Мсціславе]], потым у [[Мінск]]у (дзе ў прыватнасці маляваў нумары на аўтамашыны). У [[1947]] годзе бярэабраў шлюб з Бэлай Закб, з якой ён быў знаёмы з даваенных часоў. Па пераездзе ў [[Мінск]] жывежыў ўу бараку на вуліцы Чырвонаармейскай. У гэтым жа годзе нараджаеццанарадзіў сын Барыс.

У [[1947]] годзе паступаепаступіў ўу [[Мінскае мастацкае вучылішча]] на аддзяленне "«мастак-педагог"» (сярод выкладчыкаў -— І.[[Іван Восіпавіч Ахрэмчык|Іван Ахрэмчык]], Х.[[Хаім Майсеевіч Ліўшыц|Хаім Ліўшыц]], [[Віталь Цвірка|В.Віталь Цвірка]]). На апошнім курсе ў [[1951]] годзе быў выключаны "«за космапалітызм"», але дзякуючы абароне з боку студэнтаў, прадстаўнік НКУС вырашаў яго пакінуць.

У [[1949]] годзе пасля аўтамабільнай аварыі паміраепамёр бацька, і дабрабыт сям'і рэзка пагаршаеццапагоршыўся. У [[1950]] годзе нараджаеццанарадзіўся сын Мацвей.

У [[1951]] годзе паступіў на працу ў Беларускае аддзяленне Цэнтральных мастацкіх майстэрняў Мастацкага фонду СССР (з [[1967]] года -— Мастацка-вытворчы камбінат Мастацкага фонду БССР), дзе амаль да сярэдзіны 1960-х, маляваў на заказ [[партрэт]]ы савецкіх правадыроў. З [[1953]] года пачаў браць удзел у выставахвыстаўках. У [[1959]] годзе быў прыняты ў Саюз мастакоў [[БССР]]. У гэтым жа годзе пераехаў у новы дом на вуліцы Жданава.

З-за адмоўнага стаўлення да яго творчасці выстаўкома ён праз даволі цяглы час (з [[1975]] да [[1988]] год) амаль не меў магчымасці прымаць удзел у выставахвыстаўках у [[Мінск]]у. Яго ліст са скаргай у Міністэрства культуры [[СССР]] у [[1978]] годзе не вырашаевырашыў пытання. У гэты перыяд ён некалькі разоў выстаўляеццавыстаўляўся ў [[Вільня|Вільні]] ([[1972]], [[1975]]) і [[Кіеў|Кіеве]] ([[1975]], [[1982]]). У самы плённы перыяд сваёй творчасці ён быў пазбаўлены магчымасці быць экспанаваным на радзіме. Толькі пасля другога звароту ў Міністэрства культуры ў [[1987]] годзе яму ў рэшце рэшт вяртаюцьвярнулі права выстаўляцца ў [[Мінск]]у.

[[1992]] год быў пераломным: поспех у выстаўках галерэі "«Брама"» ў [[Масква|Маскве]] і ў [[Мінск]]у (куратар — [[Ларыса Давыдаўна Фінкельштэйн|Ларыса Фінкельштэйн]]), а таксама запрашэнне пятнаццаці яго палотнаў у [[Іерусалім]] (пасля паказу слайдаў на Міжнародным мастацтвазнаўчым кангрэсе).

Памер у [[Мінск]]у 4 жніўня [[1994 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1994]] года. Пахаваны на [[Чыжоўскія могілкі|Чыжоўскіх могілках]]. Большасць твораў знаходзіцца ва ўласнасці сям'і мастака.