Румбольд Валімонтавіч: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др удакладніў, не ў Крэўскім старостве, а "над Свіслаччу" |
др ст., ф. |
||
Радок 24:
| вікісховішча =
}}
'''Румбольд-Ламберт Валімонтавіч''', '''Рамбольд (Румбольт) Валімунтавіч''' (? {{ДН|||1371}} — [[лістапад]] {{ДС|||1432}}) — [[
Сын уплывовага літоўскага баярына [[Валімонт Бушкавіч|Валімонта Бушкавіча]], брат [[Яўнут Валімонтавіч|Яўнута]], [[Кезгайла Валімонтавіч|Кезгайлы]], [[Шадзібор Валімонтавіч|Шадзібора]], [[Гудзігерд Валімонтавіч|Гудзігерда]] і [[Судзівой Валімонтавіч|Судзівоя Валімонтавічаў]] (Гл. падр. [[Род Кезгайлаў]]). Пад хрысціянскім іменем Ламберт узгадваецца ў 1409 годзе.
Паводле [[Ян Длугаш|Я. Длугаша]] ў чэрвені [[1409]] Вітаўт пасылае Румбольда з войскам супраць немцаў у [[Жамойць]], дзе Румбольд займае ўсе ордэнскія замкі і бярэ ў палон ордэнскага фогта Жамойці [[Міхаіл Кухмайстэр|Міхайла Кухмайстра]], такім чынам вярнуўшы гэтую зямлю пад ўладу [[ВКЛ]]<ref>[http://www.vostlit.info/Texts/rus5/Dlugos/frametext2.htm Ян Длугош. Грюнвальдская битва. М. Изд. АН СССР. 1962. С. 46.] Я. Длугаш пазначыў гэтыя падзеі пад 1408 годам, назваўшы Румбольда маршалкам, але як маршалак ён вядомы толькі з 1412 і падзеі адбываліся ў 1409.</ref>. Румбольд узначальваў дэлегацыю ВКЛ на [[Канстанцкі сабор|Канстанцкім саборы]] ([[1414]]—[[1418]]).▼
▲Паводле [[Ян Длугаш|Я. Длугаша]],
Падтрымліваў [[Свідрыгайла|Свідрыгайлу]]. У [[лістапад]]зе [[1432]] быў разам з братам [[Яўнут Валімонтавіч|Яўнутам]] пакараны смерцю па загадзе [[Жыгімонт Кейстутавіч|Жыгімонта Кейстутавіча]].▼
Меў сына Міхала, які ў сяр. [[15 ст.]] атрымаў ад [[Казімір Ягелончык|Казіміра Ягелончыка]] семь сялянскіх сем'яў у Вількамірскім старостве.▼
▲Падтрымліваў [[Свідрыгайла|Свідрыгайлу]]. У
▲Трымаў палову [[Блужа (аграгарадок)|Блужы]] "над [[Свіслач (прыток Бярэзіны)|Свіслаччу]]"<ref>Vitoldiana. № 23. S. 30-31; Ochmański J. Powstanie i rozwój latyfundium biskupstwa wileńskiego (1387—1550): Ze studiów nad rozwojem wielkiej własności na Litwie i Białorusi w średniowieczu. Poznań, 1963. S. 56-57; Другую палову Блужаў трымаў за выслугу Андрэй Друцкі (+1399 на Ворскле), а пазней яго безпатомныя нашчадкі, гэтую палову як вымарачную Вітаўт 19.4.1411 перадаў Віленскаму капітулу.</ref>.
▲Меў сына Міхала, які ў сяр.
== Радавод ==
|