Дзмітрый Іванавіч Пуцяціч: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі |
др вф |
||
Радок 13:
У 1500 годзе ездзіў з пасольствам да крымскага хана [[Менглі-Гірэй I|Менглі-Гірэя]] і, напэўна, завязаў з ім прыязныя адносіны, бо той у 1502 годзе паведамляў ''«прыяцелю свайму князю Дзімітрыю»'' пра разгром хана [[Шэйх-Ахмед|Шэйх-Ахмеда]]. Наступнае пасольства кар. Аляксандра да хана Менглі-Гірэя і паведаміла яму пра смерць кн. Дзмітрыя на пачатку 1505 года.<ref name=":0" />
Трымаў родавыя вотчыны [[Стараселле (Александрыйскі сельсавет)|Стараселле]], [[Старое Радча|Радча]] і [[Лясныя]] (абедзве цяпер у Круглянскім р-не)<ref>У складзе Вялікага княства…</ref>, Зарэмцы (цяпер [[Жарамец]]) і інш.
Пасля смерці кн. Дзмітрыя Пуцяціча апекуном яго маёмасці быў кн. Міхаіл Глінскі. На памін душы праваслаўнай царкве часткова былі запісаны Зарэмцы, Лагі і Белічаны — палова даннікаў ў Зарэмцах з мядовай данінай перайшла Багародзіцкай царкве ў Вільні, частка Лагоў і Белічан перайшла [[Кіева-Пячорская лаўра|Кіева-Пячорскай лаўры]]. Частку спадчыны атрымаў кн. Талачынскі<ref name=":0" />, астатняе перайшло да родзічаў князёў [[Друцкія-Пуцяцічы|Друцкіх-Пуцяцічаў]] і [[Друцкія-Горскія|Друцкіх-Горскіх]]<ref name=":0" /> (у т.л. частка даннікаў у Белічанах) і да кн. [[Ямантовічы|Сямёна Ямантавіча Падбярэзскага]] (у т.л. частка Зарэмцаў і Лагоў).
| |||