У 1962 годзе перасяліўся ў [[ЗША]]. Жыў і працаваў у [[Дэтройт|Дэтройце]] і [[Лос-Анджэлес|Лос-Анджэлесе]]. Браў удзел у дзейнасці аддзела [[БАЗА|Беларуска-амерыканскага Задзіночання]] і Камітэта паняволеных народаў. У канцы 1969 года пераехаў у [[Кліўленд]].
З 1970-х гадоў браў актыўны удзелўдзел у беларускім эміграцыйным царкоўна-рэлігійным руху. Сябра рады БАПЦ. У 1972 годзе ўбраўбраў удзел у працы сабора БАПЦ у Хайленд-Парку. Вучыўся ва Украінскай праваслаўнай семінарыі ў [[Баўнд-Брук|Баўнд-Бруку]]. Адначасова выконваў святарскія абавязкі ў парафіі БАПЦ у Хайленд-Парку.
У 1979 годзе двойчы прыняў сан дыякана -- спачатку яго пасвяціў [[Андрэй (Крыт)]], затым [[Мікалай (Мацукевіч)]]. У 1979 годзе [[Архіепіскап|архіепіскапам]] Мікалаем (Мацукевічам) высвечаны на святара. 22 студзеня 1981 года хіратанізаваны ў [[епіскап]]ы [[мітрапаліт]]ам Украінскай праваслаўнай царквы Мсціславам і архіепіскапам Арэстам; прыняў манаскае імя Ізяслаў. На III Саборы БАПЦ у [[Горад Манчэстэр|Манчэстэры]] ў маі 1984 года ўзведзены ў сан мітрапаліта БАПЦ. Жыў у [[Бруклін]]е ([[Горад Нью-Ёрк|Нью-Ёрк]], ЗША). У канцы жыцця з'явілася інфармацыя аб ізаляцыі Ізяслава ў доме састарэлых сакратаром кансісторыі БАПЦ Данілюком, які, нібыта, і кіраваў царквой ад імя Ізяслава, падрабляючы яго подпісы на дакументах. Дакладнай інфармацыі пра стан здароўя Ізяслава не было. Аб'яўлена, што ён памёр 27 лістапада 2007 года ад [[хвароба Паркінсона|хваробы Паркінсона]].
Супрацоўнічаў з беларускім эмігранцкім перыядычным друкам («[[Беларускі Голас]]», «Царкоўны пасланец»).
