Томас Бекет: Розніца паміж версіямі

Насуперак патрабаванням [[Генрых II, кароль Англіі|Генрыха II]] французскі кароль [[Людовік VII, кароль Францыі|Людовік VII]] з гонарам прыняў выгнанага архібіскупа Кентэрберыйскага. Большую частку свайго выгнання ([[1164]]—[[1170]]) Бекет правёў у [[цыстэрцыянцы|цыстэрцыянскім]] абацтве [[Панціньі]], але затым пагрозы Генрыха II у адрас англійскіх цыстэрцыянцаў вымусілі Бекета пераехаць у [[Санс]]. Увесь гэты час Бекет знаходзіўся ў цэнтры сусветнай палітыкі, перапісваючыся з Людовікам VII, [[Аляксандр III, Папа Рымскі|Аляксандрам III]] і з [[Сіцылійскае каралеўства|сіцылійскай каралевай]] [[Маргарыта Наварская, каралева Сіцыліі|Маргарытай Наварскай]]. Бекет пераконваў Папу дамагчыся адмены [[Кларэнданскія канстытуцыі|Кларэнданскіх канстытуцый]] шляхам ужывання крайніх мер — [[анафема|анафемы]] і [[інтэрдыкт]]а — супраць Генрыха II. Але Аляксандр III, сам вымушаны бегчы з [[Італія|Італіі]], дзе яму супрацьстаяў імператар [[Фрыдрых Барбароса]] і яго стаўленікі — [[антыпапа|антыпапы]], не жадаў сварыцца з магчымым саюзнікам Генрыхам II.

 

 

[[Выява:Meister Francke 011.jpg|250 px|right|thumb|«Смерць Томаса Бекета» ([[Майстар Франку]] ([[1424]]), [[Гамбург]])]]