Адам Станіслававіч Грабніцкі-Дактаровіч: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Біяграфія: дапаўненне |
|||
Радок 7:
З шляхецкага роду Грабніцкіх герба [[Астоя (герб)|Астоя]]. Нарадзіўся ў маёнтку свайго дзядзькі.
У 1972 годзе набыў маёнтак [[Сядзібна-паркавы ансамбль Грабніцкіх (Арэхаўна)|Арэхаўна]] «па рашэнні Віцебскай злучанай палаты крымінальнага і грамадзянскага суда ад 4 мая 1872 года», верагодна, у выніку сумнага лёсу былога ўладальніка — стрыечнага брата Адама [[Отан Мікалаевіч Грабніцкі|Отана Грабніцкага]]<ref>Василий Азоронок. [https://www.proza.ru/2016/03/19/756 За четверть века до катастрофы] {{ref-ru}}</ref>.
Вучыўся ў Віцебскай класічнай гімназіі і Дынабургскім рэальным вучылішчы. У 1883 годзе скончыў Лясны інстытут у Санкт-Пецярбургу (цяпер Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны лесатэхнічны універсітэт), атрымаў дыплом вучонага лесніка I-га класу. Спецыялізацыю праходзіў пад кіраўніцтвам батаніка І. П. Барадзіна.
Радок 19 ⟶ 21:
Разам з прафесарам А. Ф. Рудзскім пераклаў на рускую і браў актыўны ўдзел у першым рускім выданні шырока вядомай двухтомнай працы нямецкага садавода М. Гашэ «Кіраўніцтва па пладаводстве» (Пецярбург, 1889).
У 1890 годзе на хутары Рай (цяпер Дукштаская сянюнія Літвы) на плошчы 15 га заклаў гадавальнік і вялікі калекцыйны сад з 512 сартоў [[Яблыня|яблыні]] і 256 сартоў [[Груша|грушы]] і вёў за імі падрабязныя
Увайшоў у гісторыю расійскага садоўніцтва вядомай працай «Атлас пладоў», які выдадзены (1903) пад яго рэдакцыяй і з удзелам у апісанні 46 з 114 распаўсюджаных у Расіі сартоў яблыні і іншых пладовых парод. Выданне «Атласа пладоў» прафінансаваў імператар Мікалай II.
| |||