Алесь Разанаў: Розніца паміж версіямі

Нарадзіўся ў сям'і служачых. Бацька — Сцяпан Разанаў, паходзіць з [[Тамбоўская вобласць|Тамбоўскай вобласці]], прыехаў з геадэзічнай экспедыцыяй да вайны ў [[Беларусь]], дзе і застаўся.

У [[1966]] А. Разанаў паступіў на [[філалагічны факультэт БДУ|філалагічны факультэт]] [[БДУ]]. Паралельна з вучобай працаваў ліцейшчыкам на Мінскім заводзе ацяпляльнага абсталявання. У кастр. 1968 студэнты-філолагі [[БДУ]], сярод лідараў якіх былі Алесь Разанаў, [[Віктар Ярац]] і Леў Барташ, звярнуліся ў [[ЦК КПБ]] з лістом на імя [[П. М. Машэраў|П. М. Машэрава]] (ліст падпісала некалькі соцень чалавек) дзе патрабавалі вяртання выкладання на беларускай мове. У выніку арганізатары падпісання ліста атрымалі ярлыкі «буржуазных нацыяналістаў», што па тых часах магло мець благія наступствы.

Пасля таго як Алесь Разанаў, Віктар Ярац і Валянціна Тоўкун з'ездзілі ў Зэльву да [[Ларыса Геніюш|Ларысы Геніюш]] два першыя ўзімку 1969 былі выключаны з БДУ (праз няздачу заліку па ваеннай падрыхтоўцы; да гэтага яны былі выдатнікамі вучобы). Дзякуючы падтрымцы [[Максім Танк|Максіма Танка]], рэктару БПІ Сяргею Гусаку і загадчыку кафедры беларускай мовы і літаратуры БПІ [[Уладзімір Калеснік|Уладзіміру Калесніку]], А. Разанаў працягнуў вучобу на філалагічным факультэце [[Брэсцкі педагагічны інстытут|Брэсцкага педагагічнага інстытута]], які скончыў у 1970.