Магнус Габрыэль Дэлагардзі: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 1:
{{ДД}}
{{Цёзкі2|Дэлагардзі}}
[[Файл:Magnus Gabriel De la Gardie med makan Maria Eufrosyne, målning av Hendrik Münnichhoven från 1653.jpg|thumb|Граф Магнус Дэлагардзі і яго жонка Марыя Ефрасіння]]▼
'''Магнус Габрыэль Дэлагардзі''' ([[15 кастрычніка]] [[1622]], [[Рэвель]] — [[26 красавіка]] [[1686]], замак [[Венгарн]]) — [[Швецыя|шведскі]] дзяржаўны дзеяч, які ўзначальваў урад [[Карл XI|Карла XI]] у 1660-80 гадах. Старэйшы сын [[Якаб Понтусан Дэлагардзі|Якаба Дэлагардзі]] і [[Эба Брагэ|Эбы Брагэ]]. Фаварыт каралевы [[Крысціна, каралева Швецыі|Крысціны]]. Першы ўладальнік памесця [[Марыедаль]].
Дэлагардзі быў адным з найбагацейшых людзей [[Шведская імперыя|Шведскай дзяржавы]]. Ён насіў тытулы [[Граф, тытул|графа]] [[замак Лескё|Лескё]] і [[рэйхсмаршал|рыксмаршала]]. З [[1647]] уваходзіў у рыксрад (дзяржаўны савет), генерал-губернатар [[Лівонія|Ліфляндыі]], у [[1660]]—[[1680]] рыксканцлер. Яго жонкай была [[Марыя Ефрасіння Пфальцкая]], сястра караля [[Карл X Густаў|Карла X]].
▲[[Файл:Magnus Gabriel De la Gardie med makan Maria Eufrosyne, målning av Hendrik Münnichhoven från 1653.jpg|thumb|злева|Граф Магнус Дэлагардзі і яго жонка Марыя Ефрасіння]]
У знешняй палітыцы ён быў прыхільнікам саюза з [[Людовік XIV|Людовікам XIV]] і ўцягнуў Швецыю ў войны з усімі суседзямі — Рэчай Паспалітай, Расіяй, Брандэнбургам, Даніяй і Брэменам. [[Дацка-шведская вайна, 1675—1679|Вайна з датчанамі]] складалася асабліва няўдала, расстройства ваенных спраў прымушала падазраваць фінансавыя злоўжыванні.
| |||