Сымон Кандыбовіч: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Artsiom91Bot (размовы | уклад) др →Літаратура: вікіфікацыя з дапамогай AWB |
др дапаўненне |
||
Радок 1:
{{навуковец
|Фота = Сымон Кандыбовіч.jpg
}}
'''Сымон Сымонавіч Кандыбовіч''' (псеўд. Кабыш; {{ДН|21|7|1891}}, в. [[Вёска Старыца, Капыльскі раён|Старыца]], цяпер [[Капыльскі раён]], [[Мінская вобласць]] — {{ДС|27|9|1972}}, [[Мюнхен]]) — беларускі [[дзяржаўны дзеяч]], [[гісторык]].
== Біяграфія ==
[[File:Магіла сям'і Сымона Кандыбовіча.JPG|thumb|Магіла сям'і Сымона Кандыбовіча]]
Меў вышэйшую адукацыю, працаваў настаўнікам. У часе Першай сусветнай вайны служыў у войску. У [[1922]] г. працаваў старшынёй валаснога выканкаму ў Бабруйскім павеце. Быў дэлегатам Чацвёртага Усебеларускага з’езду саветаў. З 1926 — член ЦК [[КП(б)Б]]. У 1932—37 кіраўнік справамі і ўпаўнаважаны камітэта нарыхтовак [[Савет Народных Камісараў БССР|СНК БССР]].
У 1940 арыштаваны. Падчас нямецкай акупацыі ў [[Другая сусветная вайна|ІІ сусветную вайну]] супрацоўнічаў з нямецкімі ўладамі. У 1941-43 уваходзіў у кіраўніцтва [[Беларуская народная самапомач|Беларускай народнай самапомачы]]. Уваходзіў у склад [[БЦР|Беларускай цэнтральнай рады]], са студзеня [[1944]] кіраўнік яе фінансавага аддзела. Удзельнік [[Другі Усебеларускі кангрэс|ІІ Усебеларускага кангрэса]] (чэрвень 1944, Мінск).
Пахаваны ў Мюнхене на могілках [[Вестфрыдгоф (Мюнхен)|Вестфрыдгоф]].<ref>[http://pdf.kamunikat.org/11139-2.pdf Нашыя могілкі. Альбом] // Запісы БІНіМ № 27. — Нью-Ёрк — Мінск, 2004. — 232 с., 21 см. — С. 224—240.</ref>▼
3 лета 1944 у Германіі. Змяніў прозвішча на Кабыш. Прымаў удзел у працы Беларускага нацыянальнага камітэта. 3 [[1954]] у [[Мюнхен]]е: супрацоўнік [[Інстытут вывучэння СССР|Інстытута па вывучэнні СССР]], у [[Беларуская служба Радыё «Свабода»|беларускім аддзеле радыёстанцыі «Свабода»]]. Даследаваў пытанні эканамічнай гісторыі. Аўтар артыкулаў у навуковым часопісе беларускай эміграцыі «Запісы», выданнях Інстытута па вывучэнні СССР па беларускім нацыянальным пытанні, у якіх рабіў высновы, што нацыянальнаму развіццю беларускага народа не спрыяюць ні Польшча, ні Савецкая Расія. Ад [[1956]] г. быў рэферэнтам Сакратарыята [[Рада БНР|Рады БНР]] па пытаннях народнай гаспадаркі.
▲Памёр [[17 верасня]] [[1971]] г. Пахаваны ў Мюнхене на могілках [[Вестфрыдгоф (Мюнхен)|Вестфрыдгоф]] (ням. Westfriedhof).<ref>[http://pdf.kamunikat.org/11139-2.pdf Нашыя могілкі. Альбом] // Запісы БІНіМ № 27. — Нью-Ёрк — Мінск, 2004. — 232 с., 21 см. — С. 224—240.</ref>
== Бібліяграфія ==
|