Расціслаў Усяславіч: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 6:
== Расціслаў Рагвалодавіч ==
Паводле «Рускай геральдыкі» А. Б. Лакіера, Расціслаў Усяславіч меў сыноў [[Маўкольд Расціславіч|Маўкольда]] і [[Давіл Расціславіч|Давіла]], якіх [[Вільня|вільняне]] запрасілі з Візантыі на княжанне, і ад іх, быццам, [[Полацкае паходжанне літоўскіх князёў|паходзіць род вялікіх князёў літоўскіх]]. Паданне пра гэта змешчана ў [[Васкрасенкі летапіс|Васкрасенскім летапісе]] (сяр. XVI ст.), але там згадваецца ''Расціслаў Рагвалодавіч'', невядомы з ранніх крыніц. Ёсць думка, што паданне пра Расціслава Рагвалодавіча і яго сыноў як протапласты [[Гедзімінавічы|Гедзімінавічаў]] створана ў [[Вялікае Княства Маскоўскае|Маскоўскай дзяржаве]] да часу вял.кн. [[Іван IV Грозны|Івана IV]], каб абгрунтаваць прэтэнзіі на тэрыторыі ВКЛ як на спадчыну роду [[Рурыкавічы|Рурыкавічаў]]<ref>Расціслаў Рагвалодавіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6 Кн.1: Пузыны — Усая / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. С. 112</ref>.
<blockquote>
« Въ лето 6637 (1129) прииде на Полоцкие Князи '''на Рогволодовичи''' Князь Великий Мстиславъ Володимировичь Мономашь и Полтескъ взялъ, а '''Рогволодовичи''' за бежали въ Царьградъ. Литва въ ту пору дань даяше Княземъ Полоцкимъ, а владома своими Гетманы, а городы Литовские тогда, иже суть ныне за Кролемъ, обладаны Князьями Киевскими, иные Черниговскими, иные Смоленскими, иные Полоцкими, и оттоле Вильня приложишася дань даяти Королю Угорскому за страхование Великаго Князя Мстислава Володимировича; и Вильняне взяша себе изъ Царяграда Князя Полоцку '''Ростислава Рогволодовича''' детей Давила Князя, да брата его Молковца Князя; и той на Вильне первой Князь Давилъ, братъ Молковцевъ большой. А дети ево Видъ, егожъ люди волкомъ звали; да Ердень Князь. А Ерденевъ сынъ крестился, былъ Владыка во Твери, которой на Петра Чудотворца волнение учинилъ; звали его Андреемъ; писалъ на Чудотворца лживыя словеса. А у Молковца Князя сынъ Миндовгъ.»
| |||