Курфюрст: Розніца паміж версіямі

'''Курфюрст''' ({{lang-de|Kurfürst}}, літар.  — «князь-выбаршчык», ад Kur  — выбар, абранне і Fürst  — князь; калька {{lang-la|principes electores imperii}})  — ў [[Свяшчэнная Рымская імперыя|Свяшчэннай Рымскай імперыі]] - — [[імперскі князь]], за якім з [[XIII стагоддзе|XIII стагоддзі]] было замацавана права абрання [[імператар]]а.

Правы і асаблівыя прывілеі курфюрстаў былі прызнаныя і аформленыя [[Залатая була 1356 года|Залатая була Карла IV (1356)]]; статус курфюрста быў замацаваны за сям'юсям’ю князямі імперыі:

«Узнікненне інстытута курфюрстаў было звязана, перш за ўсё, з асаблівасцямі палітычнага развіцця феадальнай Германіі, з утварэннем там тэрытарыяльных княстваў, доўгім замацаваннем палітычнай раздробленасці і паслабленнем цэнтральнай улады.»<ref>Советская историческая энциклопедия / Гл. редактор Е.  М.  Жуков.  — М., Издательство «Советская энциклопедия», 1965.  — Т. 8</ref>

У [[XVII]] стагоддзі правы курфюрстаў атрымалі таксама [[герцагі Баварыі]] ([[1623]]) і [[герцагі Гановера|Гановера]] ([[1692]]). У [[1803]] годзе было адменена курфюрства [[Курпфальц|Рэйнскіх пфальцграфаў]], архіепіскапаў Кёльна і Трыра, курфюрскія правы архіепіскапа Майнца былі перададзеныя зноў створанаму [[графства Рэгенсбург|графству Рэгенсбург]]. Акрамя гэтага тытул курфюрста атрымалі:

Тэрыторыя, якая кіравалася курфюрстам, акрамя сваёй звычайнай назвы, магла таксама называецца курфюрством. У [[XVIII]] стагоддзі адбываецца ўзмацненне курфюрстаў: [[курфюрст Брандэнбургскі]], які адначасова валодаў [[Каралеўства Прусія|Прусіяй]], прымае [[кароль Прусіі|каралеўскі тытул]], аб'яднаўшыаб’яднаўшы спадчынныя ўладанні пад назвай [[каралеўства Прусія]] . [[Курфюрст Саксоніі]] становіцца [[кароль Польшчы|каралём Польшчы]], а [[курфюрст Гановера]] становіцца [[Злучанае каралеўства|каралём Вялікабрытаніі]]).