Давыд Ігаравіч: Розніца паміж версіямі

'''Давыд Ігаравіч''' (~[[1055]] — {{ДС|25|7|1113}}) — [[Князі дарагабужскія на Гарыні|кн.князь дарагабужскі]] (?-—[[1080]]; [[1085]]—[[1087]]; [[1099]]—[[1113]]), [[Князі тмутараканскія|кн.князь тмутараканскі]] (1080-1080—[[1082]]), [[Князі ўладзіміра-валынскія|кн.князь уладзіміра-валынскі]] ([[1087]]-1099—1099). Сын [[Ігар Яраславіч|Ігара Яраславіча]] і [[Кунігунда Арламюндская|Кунігунды]], дачкі графа [[Ота II Арламюндскі|Ота II Арламюндскага]]. Жанаты на дачкедачцэ [[Уладзіслаў I Герман|Уладзіслава I Германа]].

У [[1080]] Д.Давыд І.Ігаравіч незадаволены сваім [[Дарагабужскае княства, на Гарыні|дарагабужскім удзелам]], разам з [[Валадар Расціславіч Перамышльскі|Валадаром Расціславічам]], захапіў [[Тмутараканскае княства]] выгнаўшы [[Рацібор, баярын Усевалада Яраславіча|Рацібора]] — пасадніка [[Усевалад Яраславіч|Усевалада Яраславіча]]. Некалькі гадоў Д. І. і Валадар княжылі ў [[Тмутаракань|Тмутаракані]], дзе да іх далучыўся Валадараў брат — [[Васілька Расціславіч Церабоўльскі|Васілька Расціславіч]], пакуль у [[1082]] з [[Візантыя|Візантыі]] (з [[Востраў Родас|в. Родас]]) не вярнуўся [[Алег Святаславіч]], які заняў Тмутаракань, перабіў [[Хазары|хазараў]], якія забіўшыхзабілі яго брата [[Раман Святаславіч|Рамана]], а Д. І., Валадара і Васільку адпусціў. У [[1084]] Д. І. зноў з Валадаром і Васількам захапілі [[Уладзімір-Валынскі]], але калі з войскам падыйшоў [[Уладзімір Усеваладавіч|Уладзімір Манамах]] збеглі адтуль. Тады Д. І. з дружынай пайшоў да вусця [[Рака Днепр|Дняпра]], захапіў [[Горад Алешша|Алешша]] дзе рабаваў караваны візантыйскіх суднаў, ідучых з [[Кіеў|Кіева]]. Усевалад Яраславіч, якому Д. І. даводзіўся пляменнікам, жадаючы спыніць разбоі паслаў на яго войска, якое запапіўшызахапіла і прывяло Д. І. у Кіеў дзе Усевалад Яраславіч надаў пляменніку [[Дарагабуж (Гошчанскі раён, Ровенская вобласць, Украіна)|Дарагабуж]] (на [[Рака Гарынь|р. Гарынь]]) — яго папярэднюю воласць, а пасля смерці [[Яраполк Ізяславіч|Яраполка Ізяславіча]] дадаў Уладзімір-Валынскі.