Печанегі: Розніца паміж версіямі

'''Печан{{*|е}}гіПечане́гі''': — [[саюз плямёнаў|саюз]] [[цюркі|цюркскіх]] плямёнаў, які існаваў у 8 — 118—11 ст.

Печанегі пачаткова размяшчаліся на тэрыторыі паміж [[Аральскае мора|Аральскім морам]] і [[рака Волга|Волгай]]; займаліся качавой жывёлагадоўляй. У канцы [[9 ст.]] пад націскам [[хазары|хазараў]] і [[агузы|агузаў]] перасяліліся ў стэпы [[Прычарнамор'е|Паўночнага Прычарнамор'я]] ад нізоўя [[рака Дон|Дона]] да [[рака Дунай|Дуная]]. У [[10 ст.]] падзяляліся на 8 плямёнаў, кожнае з якіх складалася з 5 родаў. На чале плямёнаў стаялі «вялікія князі», на чале родаў ― «малыя князі». У гэты час у печанегаў распадаўся першабытнаабшчынны<!--sic!--> лад, складваліся феадальныя адносіны. Візантыя часта выкарыстоўвала печанегаў у войнах супраць [[венгры|венграў]], [[балгары|балгараў]] і [[Русь|Русі]] ([[915]], [[920]], [[968]], [[972]], [[988]] — [[997]]). У [[1036]] печанегі былі разбітыя кіеўскім князем [[Яраслаў Уладзіміравіч|Яраславам]], у сяр. [[11 ст.]] яны адыйшлі да [[Карпаты|Карпат]] і [[рака Дунай|Дуная]], часткова перасяліліся ў [[Венгерскае каралеўства|Венгрыю]] і [[Балгарскае царства|Балгарыю]], часткова ўвайшлі ў склад [[полаўцы|полаўцаў]], часткова аселі на рускіх землях і [[славяне|аславяніліся]].