Паводле адной з гіпотэз,З родроду [[Род Астрожскіх|Астрожскіх]] паходзіў ад турава-пінскіх князёў. З кан. [[14 ст.]] галоўнай рэзідэнцыяй Астрожскіх быў горад [[горад Астрог|Астрог]] на [[Валынь|Валыні]]. Вайсковую службу К. І. Астрожскі пачаў удзелам у барацьбе з крымскімі татарамі і ў [[вайна Маскоўскай дзяржавы з Вялікім княствам Літоўскім, 1492-1494|маскоўска-літоўскай вайне Маскоўскай дзяржавы з Вялікім княствам Літоўскім]] ([[1492]]—[[1494]]1492—1494). У 37-гадовым ўзросце прызначаны вялікім гетманам літоўскім. У 1528, паволе Попісу, выстаўляў са сваіх земляў 426 вершнікаў, т.б. маўмеў каля 41 тыс. падданых. У змаганнях з крымскімі татарамі і маскоўцамі К. І. Астрожскі, згодна з надпісам на надмагіллі, атрымаў 63 перамогі. Асабліва вядомая яго перамога над маскоўскім войскам у [[Бітва пад Оршай|бітве пад Оршай]] на рэчцы Крапіўне ([[8.9]].[[1514]]). Абаронца праваслаўя ў ВКЛ, будаваў цэрквы, у т.л. у Вільні. Быў двойчы жанаты з [[Таццяна Сямёнаўна з Гальшанскіх|Таццянай з Гальшанскіх]] за якой яму адышлі вялікія вотчыны (частка Глуска, Гальшан, Раманава з Копыссю і Баранню і інш.) і Аляксандрай з Слуцкіх. Ад першага шлюбу меў сына Іллю, ад другога — [[Канстанцін Васіль Астрожскі|Канстанціна-Васіля]]. Пахаваны ў [[Кіева-Пячорская лаўра|Кіева-Пячорскай лаўры]].
Меў ва ўладанні 91 город і мятэчка, у т.л. Астрог, Дарагабуж, Гарадзец, Здалбунаў, Красілаў, Палонае, Роўна, Свіцязь, Тураў, Чуднаў і інш., а таксама падараваныя ад вял.князя двары ў Вільні, Менску і Луцку. Падданыя К. І. Астрожскага з 1518 мелі прывілей на бязмытны гандаль на луцкіх таргах і кірмашах.
