Аксон

Аксо́н (ад стар.-грэч.: ἄξων — вось), нейрыт, восевы цыліндр — адростак нейрона, які праводзіць нерв. імпульсы ад цела нервовай клеткі да мышачных і залозістых клетак органаў, якія інервуюцца, або да іншых нейронаў. Ад кожнай нервовай клеткі адыходзіць адзін аксон дыяметрам у некалькі мікронаў, даўжынёй да 1 м і больш (у некаторых жывёл трапляюцца гіганцкія аксоны таўшчынёй да дзесятых доляў міліметра). Пачатковы сегмент аксона (бугарок) найбольш узбудлівы і з'яўляецца месцам генерацыі нервовых імпульсаў. Канцавыя разгалінаванні (тэрміналі) утвараюць сінаптычныя кантакты з іншымі нейронамі, мышцамі або залозістымі клеткамі. Хуткасць перадачы ўзбуджэння залежыць ад структуры і дыяметра аксона, ступені пакрыцця іх міэлінавай абалонкай. Пучкі акронаў і дэндрытаў утвараюць нервы.

Аксон 9-дзённай мышы

Літаратура

• Аксон // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Аксон