Лабізм
Лабі́зм (засценны ўплыў; англ.: lobby — кулуары) — уздзеянне зацікаўленага згуртавання на ход ухвалення пастановы парламентам, што ажыццяўляецца праз завядзенне знаёмства з заканадаўцам, выклад справы пры дапамозе дакладных звестак, падрыхтоўку законапраекта, напісанне прамовы і збор подпісаў пад зваротам да ўрада. Выкарыстоўваецца пры вызначэнні каштарысных выдаткаў і грашовай дапамогі і прызначэнні на кіраўнічую пасаду ў парламенцкі камітэт. Першае заканадаўства аб адпаведнай дзейнасці ўзнікла ў 1946 г. у ЗША[1]. На 1992 г. звыш 2 тыс. улічаных у ЗША ўстаноў дадзенай галіны наймалі звыш 50 тыс. чалавек[2].
Зноскі
- ↑ Лабізм // Беларуская энцыклапедыя ў 18 тамах / гал.рэд. Генадзь Пашкоў. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1999. — С. 82. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0155-9.
- ↑ Герберт Уінтэр, Томас Белоўз. Засценны ўплыў // Канфлікт і кампраміс / перакл. Уладзімір Маруцік. — Мінск: Тэхналогія, 2002. — С. 156-158. — 507 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-458-074-1.
Спасылкі правіць
|
Лабізм на Вікісховішчы |
|---|
- Сяргей Лісічонак. Інстытут лабізму ў Еўрапейскім Саюзе // Шырэйшы агляд Еўропы : часопіс. — Зіма 2008. — Т. 5. — № 1, 15. Архівавана з першакрыніцы 12 лістапада 2015.