Вікіпедыя

Алег Мікалаевіч Галтвянскі

У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Алег Мікалаевіч Галтвянскi (укр.: Голтвянський Олег Миколайович; нар. 8 верасня 1980, Харкаў) украінскі палітык, пісьменнік, грамадскі і ваенны дзеяч[1][2][3]. Лідар Усеўкраінскага нацыянальнага саюза (2009-2012 г.)[4]. Дзельнік вайны на ўсходзе Украіны, псеўданім «Кесар Люботынскай»[5]. Вядомы сваёй антырасійскай і антысавецкай пазіцыяй[6][7][8][9][10].

Алег Мікалаевіч Галтвянскi
укр.: Голтвянський Олег Миколайович
Лідар Усеўкраінскага нацыянальнага саюза
19 снежня 2009 — 12 ліпеня 2012
Папярэднік пасада заснавана
Пераемнік Віталь Крывашэеў
Нараджэнне 8 верасня 1980(1980-09-08) (43 гады)
Грамадзянства  Украіна
Веравызнанне Праваслаўная царква ці іслам
Партыя Бацькаўшчына (2005—2015)
Усеўкраінскае аб’яднанне патрыётаў — Кроп (2015—2016)
Прафесія юрыст, інжынер
Ваенная служба
Гады службы 2014—2015, 2016—2020, 2021—
Прыналежнасць Украіна
Род войскаў Узброеныя Сілы Украіны
Сілы спецыяльных аперацый→Марская пяхота Украіны
Званне Малодшы лейтэнант
Камандаваў Батальён «Пячэрск»
Бітвы Вайна на ўсходзе Украіны
Уварванне Расіі ва Украіну
Узнагароды
Defender of the Motherland Medal юбілейны медаль «25 гадоў незалежнасці Украіны»
Сайт all-goltvyansky.livejournal.com (руск.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

правіць

Нарадзіўся 8 верасня 1980 года у Харкаве. Маладосць правёў у горадзе Люботын за што атрымаў псеўданім «Люботынскай». У 2004 годзе атрымаў дыпломам бакалаўра юрыспрудэнцыі. Удзельнічаў у нацыянальнам руху, арганізоўваў ў Украіне пікеты. Дэпутат Палтаўскай абласной рады з 2005 па 2010 год[11]. У 2009 годзе стварыў і ўзначаліў арганізацыю «Украінскі нацыянальны саюз»[4]. У сакавіку 2012 ён быў арыштаваны за арганізацыю несанкцыянаванага маршу. У красавіку 2012 года супраць Галтвянскага была ўзбуджаная крымінальная справа[12][13]. У 2013 разам з Віталём Крывашэевым быў адным з заснавальнікаў партыі «Украінскі нацыянальны саюз»[14]. Адзін з арганізатараў Еўрамайдана[15][16][17], кіраўнік Самаабароны Пячэрскага раёна Кіева з лістапада 2013 года па люты 2014 года[18]. У красавіку 2014 года добраахвотнікам паехаў ваяваць на Данбас. У 2014-2015 быў камандзірам добраахвотніцкага батальёна «Пячэрск». У 2015 годзе ён быў абраны дэпутатам Люботынскага гарадскога Савета па спісе Усеўкраінскага аб’яднанне патрыётаў — Кроп[19]. Стаў старшынёй Люботынскага гарадскога аддзялення партыі. З таго ж часу узначальвае Цэнтр геапалітычных даследаванняў і сучаснай канфлікталогіі[20]. У 2016 годзе прызваны ў армію, служыў ў Сілах спецыяльных аперацый, прымаў удзел у вайне на ўсходзе Украіны. Звольнены ў запас у 2020 годзе. У сакавіку 2020 года кандыдат на пазачарговых выбарах у Вярхоўную Раду[21][22][23]. Пасля пачатку Уварвання Расіі ва Украіну падпісаў кантракт з Узброенымі сіламі Украіны і прымаў удзел у баявых дзеяннях. Служыць камандзірам контрдыверсійнай групы ў Марской пяхоце[24][25][26].

Бібліяграфія

правіць
  • О. Голтвянский, А. Оглобля, А. Сизов. Вентиляция зданий. Проектирование и определения характеристик систем вентиляции жилых домов (uk, en) // Государственный институт «УкрНИИводоканалпроект» Проект, окончательная редакция. — Киев: Минрегион, 2015.
  • О. Голтвянский, А. Оглобля, А. Сизов. Вентиляция зданий. Расчетные методы определения расходов воздуха на вентиляцию зданий с учетом инфильтрации (uk, en) // Государственный институт «УкрНИИводоканалпроект» Проект, окончательная редакция. — Киев: Минрегион, 2015.
  • Голтвянський О.М. Східні традиції державотворення // Становлення Нікейської держави / Омельчук В. В.. — Київ: Видавництво ТОВ «Прометей», 2020. — С. 421-426. — 800 с. — ISBN 978-617-7502-44-8.
  • Голтвянський О.М. Теорія та практика сучасної юриспруденції // Реформа та політичний процес / Бровін О.В.. — Харків, 2020. — Т. I. — С. 36-38. — 328 с.
  • Голтвянський О., Кобанець Р. Націреальна спецслужба в українському державотворенні // До питання про особливості розвитку сектору безпеки США в умовах нових глобальних викликів. — Київ: Видавництво ТОВ «Прометей», 2021. — С. 280-286. — 376 с. — ISBN 978-617-7502-02-8.
  • Голтвянський О. Актуальні проблеми, пріоритетні напрямки та стратегії розвитку України // Українська енергетика. Реалії та перспективи / О.С. Волошкіна. — Київ: ІТТА, 2022. — С. 124-126. — 180 с.
  • Голтвянський О. М. Розвиток науки в умовах воєнного стану // Енергетика України в умовах війни та післявоєнного стану.. — Київ, 2022. — С. 124-126. — 452 с.
  • Голтвянський О. М. Літні нукові читання // Культура Нікейської імперії.. — Рівне, 2022. — Т. XCI. — С. 136-144. — 542 с.

Зноскі

правіць
  1. ↑ https://news.obozrevatel.com/kiyany/prosto-hotel-vnimaniya-kievskomu-terroristu-nanyali-advokata.htm
  2. ↑ https://www.depo.ua/rus/politics/nervoviy-zriv-chi-tendentsiya-khto-i-yak-vidreaguvav-na-vchinok-veterana-terorista-belka-201909191031563
  3. ↑ http://lubotin-rada.gov.ua/news/id/6378
  4. ↑ а б http://www.naso.pp.ua/history.html Архівавана 1 жніўня 2022.
  5. ↑ https://qorachius.substack.com/p/caesaren
  6. ↑ https://web.archive.org/web/20150402160900/http://www.pravda.ru/world/formerussr/ukraine/24-06-2013/1162604-fcb-0/
  7. ↑ https://web.archive.org/web/20160829015448/https://rutube.ru/video/04409653cbe8eaf44641a52ef1039cd1/
  8. ↑ https://www.057.ua/news/298506/blagodara-kordonu-milicii-cudom-udalos-izbezat-massovogo-poboisa-v-centre-harkova-foto
  9. ↑ https://web.archive.org/web/20160304083510/http://www.057.ua/news/415964
  10. ↑ Голтвянський Олег Миколайович (укр.). Праверана 1 студзеня 2024.
  11. ↑ https://exo.in.ua/news/1924
  12. ↑ https://web.archive.org/web/20151208230717/http://eajc.org/page661
  13. ↑ https://web.archive.org/web/20170302192138/http://www.eajc.org/page564
  14. ↑ https://web.archive.org/web/20161217184528/http://www.kommersant.ru/doc/2181929
  15. ↑ https://poltava.to/news/26348/
  16. ↑ https://www.05366.com.ua/news/466802/revolucia-idet-na-spad-a-a-edu-v-harkovposmotrim-kak-evromajdan-otrozitsa-na-zizni
  17. ↑ https://web.archive.org/web/20190926200242/https://gordonua.com/news/maidan/za-proshlye-sutki-naydeno-shestero-propavshih-bez-vesti-na-evromaydane-8354.html
  18. ↑ https://web.archive.org/web/20140616085325/http://www.youtube.com/watch?v=gh-Hy0-LnMs
  19. ↑ https://web.archive.org/web/20160716135827/http://lubotin.kharkov.ua/vibori/vibori_2015/
  20. ↑ https://web.archive.org/web/20160817010421/https://youcontrol.com.ua/catalog/company_details/39596988/
  21. ↑ https://web.archive.org/web/20200217223438/https://www.rbc.ua/rus/news/dovybory-179-okruge-tsik-zavershila-registratsiyu-1581959488.html
  22. ↑ https://web.archive.org/web/20200326183828/https://gordonua.com/news/politics/kandidat-v-vr-po-179-okrugu-v-harkovskoy-oblasti-goltvyanskiy-snyalsya-s-vyborov-iz-za-koronavirusa-1490949.html
  23. ↑ https://www.05745.com.ua/news/2680971/top-3-originalnyh-predvybornyh-programm-po-179-okrugu
  24. ↑ https://www.ku.fi/artikkeli/4735493-ukrainalaissotilas-kertoo-nato-aseiden-jo-vaikuttavan-taistelukentalla-ilman-euroopan-aseapua-emme-olisi-selvinneet
  25. ↑ https://hojenomundomilitar.com.br/hoje-no-mundo-militar-entrevista-oleg-goltvyansky-diretamente-do-front-ucraniano/?fbclid=IwAR3vnTYNAZlZtuBx1MAefQoYrBJIGI9XuKkuCqh6UfPbCCN8V5nMj_1auQo(недаступная спасылка)
  26. ↑ https://qorachius.substack.com/p/goltwaren

Спасылкі

правіць
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Алег_Мікалаевіч_Галтвянскі"