Альбан Брытанскі

Альбан (Албан, Албаній, Олбан) Брытанскі, Албан Веруламскі, лац.: Albanus, англ. Alban; каля 209—305) — першы святы мучанік Брытанскіх астравоў, адзін з трох святых разам з Ааронам і Юліем, шанаванне якіх захавалася з часоў Рымскай Брытаніі.

Альбан Брытанскі
лац.: Albanus
Род дзейнасці	ваенны
Дата нараджэння	III стагоддзе
Месца нараджэння	Веруламій[d], Сент-Олбанс, раён Сент-Олбанс[d], Хартфардшыр, Англія
Дата смерці	305
Месца смерці	Веруламій[d], Сент-Олбанс, раён Сент-Олбанс[d], Хартфардшыр, Англія
Грамадзянства	Старажытны Рым
Веравызнанне	хрысціянства
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Згадванне аб мучаніцтве Альбана з'яўляецца адным з першых гістарычных сведчанняў аб хрысціянстве ў Брытаніі. Паводле паведамленняў гісторыкаў Гільдыя (VI стагоддзе) і Беды Вялебнага, Альбан загінуў падчас ганенняў на хрысціян 302—305 пры імператары Дыяклетыяне. Па іншых дадзеных яго смерць адносіцца да часу імператара Септымія Севера (каля 200) або імператара Дэцыя (249—251). Альбан быў рымскім ваяром. Звярнуўшыся ў хрысціянства пад уплывам святара Амфібала, якога ён хаваў падчас пераследу, Альбан быў асуджаны на смерць і абезгалоўлены ў горадзе Веруламіуме, цяпер — горад Сент-Олбанс, названы ў гонар святога.

Літаратура

• Niblett, Rosalind (2001), Verulamium: The Roman City of St Albans, Tempus Publishing Ltd, ISBN 0-7524-1915-3