Альбрэхт IV Мекленбургскі
Альбрэхт IV Мекленбургскі (ням.: Albrecht IV. von Mecklenburg; да 1363 — паміж 24 і 31 снежня 1388) — герцаг Мекленбургскі, у 1383—1388 гадах суправіцель Мекленбурга.
| Альбрэхт IV Мекленбургскі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Albrecht IV. von Mecklenburg | |||||||
 | |||||||
 | |||||||
|
|||||||
| Нараджэнне | 1363 | ||||||
| Смерць | 1388 | ||||||
| Род | Мекленбургскі дом | ||||||
| Бацька | Генрых III Мекленбургскі | ||||||
| Маці | Інгеборга Дацкая[d] | ||||||
| Жонка | Елізавета Гальштэйнская[d] | ||||||
| Дзейнасць | герцаг | ||||||
 Альбрэхт IV Мекленбургскі на Вікісховішчы | |||||||
Альбрэхт IV — сын герцага Мекленбурга Генрыха III і Інгеборгі Дацкай. У 1371 або 1375 годзе яго дзед, кароль Вальдэмар IV Атэрдаг абвяшчаў яго сваім спадчыннікам на шведскім прастоле. Аднак гэта адбылося не зусім добраахвотна. Вальдэмар атрымаў за гэта абяцаныя Сконэ і ўсе астатнія заваяваныя бацькам Альбрэхта дацкія тэрыторыі. Супраць Альбрэхта выступіла вялікая частка дваранства, абвясціла пра яго звяржэнне і заклікала на дапамогу дачку Вальдэмара Маргарыту I. У 1376 годзе яна абвясціла каралём свайго сына Олафа II пад сваёй апекай. Альбрэхт адмовіўся ад дацкага трона і ў 1383 годзе пасля смерці свайго бацькі кіраваў у Мекленбургу разам са сваім дзядзькам Магнусам I і сваім братам Іаганам IV. Альбрэхт быў жанаты на Елізавеце Гальштэйнскай, дачцы Мікалая Гольштэйн-Рэндсбургскага, і памёр у канцы 1388 года.