Анафілактычны шок

Анафілактычны шок або анафілаксія — алергічная рэакцыя неадкладнага тыпу, стан рэзка падвышанай адчувальнасці арганізма, які развіваецца пры паўторным увядзенні чужародных бялкоў і сываратак, медыкаментаў, пры ўкусе насякомых. Адно з найбольш небяспечных ускладненняў лекавай алергіі, сканчаецца прыкладна ў 10—20 % выпадкаў смерцю.

Анафілактычны шок
З-за ацёку Квінке пацыент не можа расплюшчыць вочы
МКХ-10	T78.2
МКХ-9	995.0
DiseasesDB	29153
MedlinePlus	000844
eMedicine	med/128
MeSH	D000707

Хуткасць ўзнікнення анафілактычнага шоку — ад некалькіх секунд ці хвілін да 2 гадзін ад пачатку кантакту з алергенам. У развіцці анафілактычнай рэакцыі ў хворых з высокай ступенню сенсібілізацыі ні доза, ні спосаб ўвядзення алергена не граюць вырашальнай ролі. Аднак вялікая доза прэпарата павялічвае цяжар і працягласць плыні шоку.

Тэрмін быў уведзены французскім фізіёлагам Шарлем Рышэ, які ў 1913 годзе за даследаванне анафілаксіі атрымаў Нобелеўскую прэмію па фізіялогіі і медыцыне.

Спасылкі

• Сигидин Я. А. Анафилаксия(недаступная спасылка) // [Вялікая савецкая энцыклапедыя] (руск.)