Антані ван Левенгук

галандскі навуковец

Антані ван Ле́венгук (Antoni van Leeuwenhoek, Thonius Philips van Leeuwenhoek; 24 кастрычніка 1632, Дэлфт, Нідэрланды — 26 жніўня 1723, Дэлфт) — галандскі натураліст, канструктар мікраскопаў, заснавальнік навуковай мікраскапіі, член Лонданскага каралеўскага таварыства (з 1680), даследаваў з дапамогай сваіх мікраскопаў структуру розных формаў жывой матэрыі.

Антані ван Левенгук
нідэрл.: Antoni van Leeuwenhoek
Дата нараджэння 24 кастрычніка 1632(1632-10-24)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 26 жніўня 1723(1723-08-26)[1] (90 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Бацька Philips Antonisz. van Leeuwenhoek[d][4][5]
Маці Margaretha Bel van der Berch[d][4][5]
Жонка Barbara de Mey[d][6] і Cornelia Swalmius[d][6]
Род дзейнасці біёлаг, фізік, стваральнік інструментаў, купец, мікрабіёлаг, бухгалтар, скарбнік, surveyor, wine measurer
Навуковая сфера мікраскапія[d] і мікрабіялогія
Вядомы як Першаадкрывальнік найпрасцейшых, зрабіў першае апісанне эрытрацытаў, першы назіраў бактэрыі.
Член у
Узнагароды

член Лонданскага каралеўскага таварыства[d]

Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Зрабіў лінзы, якія павялічвалі ў 150—300 разоў. З іх дапамогай назіраў і замалёўваў бактэрыі (1683), эрытрацыты, найпрасцейшых, раслінныя і жывёльныя клеткі, будову мышцаў і іншых частак і органаў больш за 200 відаў раслін і жывёл. Адкрыў сперматазоіды чалавека (1677); лічыў, што ў сперматазоідзе змяшчаецца сфарміраваны зародак, а яйцо служыць сілкавальным матэрыялам. Апісаў партэнагенез у тлей. Адзначыў розніцу ў будове адна- і двухдольных раслін. Назіранні апісваў у лістах (каля 300), галоўным чынам Лонданскаму каралеўскаму таварыству.

Зноскі

  1. а б Anthony van Leeuwenhoek — 2009.
  2. Antony Leeuwenhoek // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Левенгук Антони ван // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. а б Pas L. v. Genealogics — 2003.
  5. а б ECARTICO Праверана 2 верасня 2023.
  6. а б ECARTICO Праверана 28 лістапада 2023.

Літаратура

правіць
  • Левенгук // БЭ ў 18 т. Т. 9. — Мн., 1999. — С. 178.