Антон Андрэевіч Рыжкоў

Антон Андрэевіч Рыжкоў (19201944) — капітан Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).

Антон Андрэевіч Рыжкоў
Антон Андреевич Рыжков
Дата нараджэння 5 сакавіка 1920(1920-03-05)
Месца нараджэння
Дата смерці 28 студзеня 1944(1944-01-28) (23 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Прыналежнасць  СССР
Род войскаў пяхота
Гады службы 19401944
Званне
Капітан
Капітан
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна Ордэн Чырвонай Зоркі Медаль «За адвагу»

Біяграфія правіць

Антон Рыжкоў нарадзіўся 5 сакавіка 1920 года ў вёсцы Абрамаўка (цяпер — Талоўскі раён Варонежскай вобласці). Пасля заканчэння пачатковай школы працаваў спачатку ў калгасе, затым на машынна-трактарнай станцыі, на заводзе. У кастрычніку 1940 года Рыжкоў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. З ліпеня 1941 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны[1].

Да верасня 1943 года гвардыі старшы лейтэнант Антон Рыжкоў камандаваў ротай 29-га гвардзейскага стралковага палка 12-й гвардзейскай стралковай дывізіі 61-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро. 28 верасня 1943 года рота Рыжкова пераправілася праз Дняпро у раёне вёскі Глушэц Лоеўскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР і прыняла актыўны ўдзел у баях за захоп і ўтрыманне плацдарма на яго заходнім беразе, адбіўшы вялікую колькасць контратакаў праціўніка. У крытычны момант бою Рыжкоў асабіста падняў сваю роту ў рукапашную атаку, вывеўшы яе з акружэння[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за «мужнасць і гераізм, праяўленыя пры фарсіраванні Дняпра і ў баях на захопленым плацдарме» гвардыі старшы лейтэнант Антон Рыжкоў быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза[2]. Ордэн Леніна і медаль «Залатая Зорка» ён атрымаць не паспеў, так як 28 студзеня 1944 года загінуў у баю.

Першапачаткова быў пахаваны ў брацкай магіле ля вёскі Церабаў Петрыкаўскага раёна Гомельскай вобласці, пазней перапахаваны ў брацкую магілу на Кургане Славы ў Мазыры[1].

Быў таксама узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі і медалём[1].

У гонар Рыжкова ў Талавой усталяваны яго бюст[1].

Зноскі

Літаратура правіць

  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
  • Гринько А. И., Улаев Г. Ф. Богатыри земли Воронежской. — Воронеж, 1965.
  • Мальков. Д. К. Сквозь дым и пламя. — М.: Воениздат, 1970.