Аэрастатыка

Аэрастатыка (грэч. Αερ — паветра; στατός — «нерухомы») — раздзел гідрааэрамеханікі, у якім вывучаецца раўнавага газападобных асяроддзяў, у асноўным атмасферы.

Паветраны шар.

Галоўным прадстаўніком газападобных рэчываў з'яўляецца паветра. Паветра, падобна дп вадкіх і цвёрдых цел, знаходзіцца пад уплывам сілы цяжару і з прычыны гэтага вырабляе ціск на зямную паверхню. У супрацьлегласць ўплыву цяжару, у паветра ёсць асаблівае імкненне, уласцівае ўсім газам, па магчымасці пашырыцца і заняць магчыма большы аб'ём, г.зн. паветра валодае пругкасцю. Гэта ўласцівасць з'яўляецца прычынай памяншэння шчыльнасці паветра ў верхніх пластах, бо сіле пашырэння, або пругкасці пласта паветра, які ляжыць на вялікіх вышынях, процідзейнічае адносна меншы ціск астатніх вышэй ляжачых пластоў.