Багушэўскі сельсавет
Багушэ́ўскі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Сенненскім раёне Віцебскай вобласці Беларусь. Адміністрацыйны цэнтр — гарадскі пасёлак Багушэўск.
| Багушэўскі сельсавет | |
|---|---|
| Краіна |
 Беларусь |
| Уваходзіць у | Сенненскі раён |
| Уключае | 43 населеныя пункты |
| Адміністрацыйны цэнтр | Багушэўск |
| Дата ўтварэння |
20 жніўня 1924, 20 мая 1960 |
| Дата скасавання | 27 верасня 1938 |
| Насельніцтва (2019) | 4 210 |
| Часавы пояс | UTC+03:00 |
| Код аўтам. нумароў | 2 |
| Афіцыйны сайт | |
Гісторыя
правіцьУтвораны 20 жніўня 1924 года ў складзе Багушэўскага раёна Аршанскай акругі БССР. Цэнтр — станцыя Багушэўская. Пасля скасавання акруговай сістэмы 26 ліпеня 1930 года ў Багушэўскім раёне БССР. З 8 ліпеня 1931 года сельсавет у складзе Аршанскага раёна, з 12 лютага 1935 года — у складзе адноўленага Багушэўскага раёна БССР. 15 ліпеня 1935 года Багушэўск атрымаў статус мястэчка. З 20 лютага 1938 года ў складзе Віцебскай вобласці. 27 верасня 1938 года Багушэўск атрымаў статус пасёлка гарадскога тыпа, сельсавет скасаваны.
20 мая 1960 года Багушэўскі сельсавет утвораны зноў у складзе Сенненскага раёна Віцебскай вобласці БССР шляхам аб’яднання скасаваных Астапенскага і Навасельскага сельсаветаў і перадачы ў яго склад населеных пунктаў, якія знаходзіліся ў адміністрацыйным падпарадкаванні Багушэўскага пассавета (18 населеных пунктаў: Андрэеўшчына, Вакары, Гапоны, Добрына, Дзяругі, Засценак, Казакі, Калянькі, Каўрыжкі, Магілёўка, Пастушкі, Рабцава, Серакаротня, Ског, Худалеі, Цыпкі, Цясі і Яноўшчына), тады ж у склад Забараўскага сельсавета перададзены 6 населеных пунктаў (Дубаўцы, Замошша, Станькі, Стрыгі, Чудня і Ярошкі), наўзамен у склад сельсавета з Забараўскага сельсавета перададзены 7 населеных пунктаў (Галашчакіна, Грузды, Калантаёва, Масяйкі, Пасад, Узрэчча і Ходасы)[1]. У 1963 годзе ў склад сельсавета з Асінаўскага сельсавета Віцебскага раёна перададзена вёска Шчытоўка[2]. На 1 студзеня 1974 года ў складзе Багушэўскага сельсавета 48 населеных пунктаў[3]. 4 сакавіка 1987 года ў склад Обальскага сельсавета перададзены 3 населеныя пункты (вёскі Грузды, Калантаёва і Ходасы)[4]. 28 чэрвеня 2013 года скасавана вёска Цясы (уключана ў склад Багушэўска)[5].
Насельніцтва
правіцьНасельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года (без Багушэўска) — 2359 чалавек[6], з іх 94,8 % — беларусы, 3,8 % — рускія, 0,8 % — украінцы[7]; паводле перапісу 2019 года — 4210 чалавек[8].
Крыніцы
правіць- ↑ Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 20 мая 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 16.
- ↑ Рашэнні выканкома Віцебскага абласнога (сельскага) Савета дэпутатаў працоўных ад 17 жніўня і 6 верасня 1963 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1963, № 34 (1034).
- ↑ Белорусская ССР. Административно-территориальное деление. На 1 января 1974 года. (руск.). — Выданне 5-е. — Мн.: Беларусь, 1974. — С. 60. — 248 с. — 10 000 экз.
- ↑ Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 4 сакавіка 1987 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1987, № 23 (1901).
- ↑ Решение Сенненского районного Совета депутатов от 28 июня 2013 г. № 189 Об упразднении деревни Тесы Богушевского сельсовета Сенненского района Архівавана 4 сакавіка 2016.
- ↑ Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Віцебскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2009 года
- ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
- ↑ Насельніцтва населеных пунктаў Віцебскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2019 года
Літаратура
правіць- Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
- Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.