Баранавічы (аэрадром)

аэрадром

Баранавічы — ваенны аэрадром, размешчаны на паўднёвым усходзе ад горада Баранавічы Баранавіцкага раёна Брэсцкай вобласці.

Баранавічы
ІАТА: нямаІКАА: UMMA
Інфармацыя
Краіна
Уладальнік Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь
Эксплуатант Ваенна-паветраныя сілы і войскі СПА Рэспублікі Беларусь[1], Ваенна-паветраныя сілы СССР[1] і Люфтвафэ[1]
Вышыня НУМ 183 м

На аэрадроме базуецца 61-я знішчальная авіябаза ваенна-паветраных сіл Рэспублікі Беларусь.

Гісторыя

правіць

Падчас вайны на аэрадроме базаваліся авіяцыя Люфтвафэ ў складзе наступаючай на Маскву групы армій «Цэнтр». Яна мела ў сваім складзе часці бамбардзіровачнай авіяцыі 2-га паветранага флоту, якія налічвалі ў агульнай складанасці 1600 самалётаў. Для налёту на Маскву створана спецыяльна авіягрупа, складзеная з некалькіх адборных эскадры люфтвафэ[2]:

  • 4-я бамбардзіровачная эскадра «Вевер» (бамбіла Лондан, Ліверпуль, Бірмінгем, Брысталь і іншыя гарады Англіі)
  • 28-я эскадра (бамбіла Парыж і Амстэрдам);
  • 53-я бамбардзіровачная эскадра «Легіён-Кондар» (Іспанія, Польшча, Югаславія, Грэцыя);
  • 55-я бамбардзіровачная эскадра (перакінута з Кіеўскага напрамка).

Колькасць кожнай эскадры дасягала 70 самалётаў. Да сярэдзіны ліпеня 1941 года колькасць бамбардзіровачнай авіяцыі для налётаў на Маскву дасягнула больш за 300 самалётаў тыпаў: He-111, Ju-88, да-215. Больш за палову іх экіпажаў мелі досвед начных палётаў.

З верасня 1944 года па сакавік 1945 года на аэрадроме дыслакаваліся палкі 1-й гвардзейскай авіяцыйнай дывізіі далёкага дзеяння, якія дзейнічалі па аб’ектах і войсках праціўніка ў Прыбалтыцы, Польшчы, Усходняй Прусіі і Венгрыі[3].

З 1944 года па кастрычнік 1950 года на аэрадроме грунтавалася 144-я знішчальная авіяцыйная дывізія СПА:

  • 383-і знішчальны авіяцыйны полк СПА з 3 лістапада 1944 года да лістапада 1950 года на самалётах Як-9У, з 1947 года на Bell P-39 Airacobra, з 1949 года — на МіГ-9. 23 кастрычніка 1950 года полк у складзе 144-га зад з’ехаў у спецкамандзіроўку ў КНР. Прыбыў на аэрадром Мукдэн (цяпер Таосянь, аэрапорт горада Шэньян) 3 лістапада 1950 года, дзе навучаў кітайскіх лётчыкаў палётам на рэактыўнай тэхніцы і ажыццяўляў задачы СПА[4][5];
  • 439-ы знішчальны авіяцыйны полк СПА з 1 лістапада 1944 года да лістапада 1950 года на самалётах Як-7Б і Як-9, з 1946 года на Bell P-39 Airacobra, з 1949 года — на МіГ-9. 24 кастрычніка 1950 года полк у складзе 144-га зад з’ехаў у спецкамандзіроўку ў КНР. Прыбыў на аэрадром Мукдэн (цяпер Таосянь, аэрапорт горада Шэньян) 3 лістапада 1950 года, дзе навучаў кітайскіх лётчыкаў палётам на рэактыўнай тэхніцы і ажыццяўляў задачы СПА[4].

З 9 жніўня 1945 года па май 1947 года на аэрадроме грунтавалася 1-я гвардзейская штурмавая авіяцыйная Сталінградская ордэна Леніна двойчы Чырванасцяжная ордэнаў Суворава і Кутузава дывізія і з 9 жніўня 1945 года па сакавік 1954 года 75-ы гвардзейскі штурмавы авіяцыйны Сталінградскі Чырванасцяжны ордэна Суворава полк на самалётах Іл-10.

З 1951 па 1953 гады на аэрадроме грунтаваўся 12-ы цяжкі авіяцыйны ордэнаў Кутузава і Аляксандра Неўскага полк на самалётах Ту-4.

З красавіка 1944 года па май 1945 года і з 7 лістапада 1951 года па 1 красавіка 1960 года на аэрадроме размяшчаўся штаб і ўпраўленне 45-й бамбардзіровачнай авіяцыйнай Гомельскай дывізіі, а таксама яе палкі:

Пасля пачатку вываду савецкіх войскаў з Германіі ў чэрвені 1989 года на аэрадром быў перабазаваны 911-ы знішчальны авіяцыйны полк са складу 105-й авіяцыйнай дывізіі знішчальнікаў-бамбардзіроўшчыкаў 16-й паветранай арміі. У 1993 годзе полк расфармаваны на аэрадроме[4].

19 мая 2021 года здарылася катастрофа Як-130 у Баранавічах. У выніку трагедыі загінулі лётчыкі маёр Андрэй Нічыпарчык і лейтэнант Мікіта Куканенка.

У верасні 2021 года на аэрадром для фарміравання вучэбна-баявога цэнтра сумеснай падрыхтоўкі ВПС і войскаў СПА Беларуссю і Расіі прыбылі самалёты Су-30СМ ПКС Расіі[6].

Зноскі

  1. а б в Valka Праверана 13 студзеня 2018.
  2. Коллектив авторов. Д. А. Журавлев Генерал-полковник артиллерии в отставке, бывший командир 1-го корпуса ПВО. Оборона столицы // Битва за Москву. — Московский рабочий, 1966. — С. 383. — 624 с. — 75 000 экз.
  3. Коллектив авторов. Великая Отечественная: Комдивы. Военный биографический словарь / В. П. Горемыкин. — М.: Кучково поле, 2014. — Т. 2. — С. 406, 651, 955. — 1000 экз. — ISBN 978-5-9950-0341-0.
  4. а б в Анохин В. А., Быков М. Ю. Все истребительные авиаполки Сталина. Первая полная энциклопедия. — Научно-популярное издание. — М.: Яуза-пресс, 2014. — С. 558, 592. — 944 с. — 1500 экз. — ISBN 978-5-9955-0707-9.
  5. M.Holm. 383nd Fighter Aviation Regiment (англ.). Luftvaffe. M.Holm (13 кастрычніка 2019). Архівавана з першакрыніцы 16 жніўня 2016. Праверана 13 кастрычніка 2019.
  6. В Белоруссии идёт формирование совместного учебно-боевого центра ВВС и войск ПВО

Літаратура

правіць
  • Анохин В. А., Быков М. Ю. Все истребительные авиаполки Сталина. Первая полная энциклопедия. — Научно-популярное издание. — М.: Яуза-пресс, 2014. — 944 с. — 1500 экз. — ISBN 978-5-9955-0707-9.
  • А. Г. Ленский, М. М. Цыбин. Часть I // Советские Войска ПВО в последние годы Союза ССР. Справочник". — СПб,: ИНФО ОЛ, 2013. — 164 с. (с илл.) с. — (Организация войск). — 500 экз.
  • Коллектив авторов. Д. А. Журавлев Генерал-полковник артиллерии в отставке, бывший командир 1-го корпуса ПВО. Оборона столицы // Битва за Москву. — Московский рабочий, 1966. — С. 383. — 624 с. — 75 000 экз.

Спасылкі

правіць