Баранавічы (аэрадром)
Баранавічы — ваенны аэрадром, размешчаны на паўднёвым усходзе ад горада Баранавічы Баранавіцкага раёна Брэсцкай вобласці.
Баранавічы | |
---|---|
ІАТА: няма — ІКАА: UMMA | |
Інфармацыя | |
Краіна | |
Уладальнік | Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь |
Эксплуатант | Ваенна-паветраныя сілы і войскі СПА Рэспублікі Беларусь[1], Ваенна-паветраныя сілы СССР[1] і Люфтвафэ[1] |
Вышыня НУМ | 183 м |
На аэрадроме базуецца 61-я знішчальная авіябаза ваенна-паветраных сіл Рэспублікі Беларусь.
Гісторыя
правіцьПадчас вайны на аэрадроме базаваліся авіяцыя Люфтвафэ ў складзе наступаючай на Маскву групы армій «Цэнтр». Яна мела ў сваім складзе часці бамбардзіровачнай авіяцыі 2-га паветранага флоту, якія налічвалі ў агульнай складанасці 1600 самалётаў. Для налёту на Маскву створана спецыяльна авіягрупа, складзеная з некалькіх адборных эскадры люфтвафэ[2]:
- 4-я бамбардзіровачная эскадра «Вевер» (бамбіла Лондан, Ліверпуль, Бірмінгем, Брысталь і іншыя гарады Англіі)
- 28-я эскадра (бамбіла Парыж і Амстэрдам);
- 53-я бамбардзіровачная эскадра «Легіён-Кондар» (Іспанія, Польшча, Югаславія, Грэцыя);
- 55-я бамбардзіровачная эскадра (перакінута з Кіеўскага напрамка).
Колькасць кожнай эскадры дасягала 70 самалётаў. Да сярэдзіны ліпеня 1941 года колькасць бамбардзіровачнай авіяцыі для налётаў на Маскву дасягнула больш за 300 самалётаў тыпаў: He-111, Ju-88, да-215. Больш за палову іх экіпажаў мелі досвед начных палётаў.
З верасня 1944 года па сакавік 1945 года на аэрадроме дыслакаваліся палкі 1-й гвардзейскай авіяцыйнай дывізіі далёкага дзеяння, якія дзейнічалі па аб’ектах і войсках праціўніка ў Прыбалтыцы, Польшчы, Усходняй Прусіі і Венгрыі[3].
З 1944 года па кастрычнік 1950 года на аэрадроме грунтавалася 144-я знішчальная авіяцыйная дывізія СПА:
- 383-і знішчальны авіяцыйны полк СПА з 3 лістапада 1944 года да лістапада 1950 года на самалётах Як-9У, з 1947 года на Bell P-39 Airacobra, з 1949 года — на МіГ-9. 23 кастрычніка 1950 года полк у складзе 144-га зад з’ехаў у спецкамандзіроўку ў КНР. Прыбыў на аэрадром Мукдэн (цяпер Таосянь, аэрапорт горада Шэньян) 3 лістапада 1950 года, дзе навучаў кітайскіх лётчыкаў палётам на рэактыўнай тэхніцы і ажыццяўляў задачы СПА[4][5];
- 439-ы знішчальны авіяцыйны полк СПА з 1 лістапада 1944 года да лістапада 1950 года на самалётах Як-7Б і Як-9, з 1946 года на Bell P-39 Airacobra, з 1949 года — на МіГ-9. 24 кастрычніка 1950 года полк у складзе 144-га зад з’ехаў у спецкамандзіроўку ў КНР. Прыбыў на аэрадром Мукдэн (цяпер Таосянь, аэрапорт горада Шэньян) 3 лістапада 1950 года, дзе навучаў кітайскіх лётчыкаў палётам на рэактыўнай тэхніцы і ажыццяўляў задачы СПА[4].
З 9 жніўня 1945 года па май 1947 года на аэрадроме грунтавалася 1-я гвардзейская штурмавая авіяцыйная Сталінградская ордэна Леніна двойчы Чырванасцяжная ордэнаў Суворава і Кутузава дывізія і з 9 жніўня 1945 года па сакавік 1954 года 75-ы гвардзейскі штурмавы авіяцыйны Сталінградскі Чырванасцяжны ордэна Суворава полк на самалётах Іл-10.
З 1951 па 1953 гады на аэрадроме грунтаваўся 12-ы цяжкі авіяцыйны ордэнаў Кутузава і Аляксандра Неўскага полк на самалётах Ту-4.
З красавіка 1944 года па май 1945 года і з 7 лістапада 1951 года па 1 красавіка 1960 года на аэрадроме размяшчаўся штаб і ўпраўленне 45-й бамбардзіровачнай авіяцыйнай Гомельскай дывізіі, а таксама яе палкі:
- 890-ы бамбардзіровачны Бранскі авіяцыйны полк з 1945 па 1947 год на самалётах B-25 Mitchell. З’ехаў на аэрадром у Казань.
- 203-і гвардзейскі цяжкі бамбардзіровачны авіяцыйны Арлоўскі полк з 7 лістапада 1951 года па 1 чэрвеня 1994 года на самалётах Consolidated B-24 Liberator (1944—1948), Boeing B-17 Flying Fortress (1945—1948), Ту-4 (1948—1954), Ту-16 (1954—1962), Ту-22 (1962—1968), Ту-22П (пасля 1989), ту-22К (1968—1994). Пасля распаду СССР полк 1 чэрвеня 1994 года перайменаваны ў 203-і гвардзейскі авіяцыйны Арлоўскі полк 16-й паветранай армііамалетаў — запраўшчыкаў і перабазаваны на аэрадром Энгельс у Расію.
- 171-ы гвардзейскі цяжкі бамбардзіровачны авіяцыйны Смаленска-Берлінскі Чырванасцяжны полк з кастрычніка 1952 года па снежань 1958 года на самалётах Ту-4 (1950—1956), Ту-16 (1956—1958). У снежні 1958 года полк перафармаваны ў 85-ы гвардзейскі ракетны Смаленска-Берлінскі Чырванасцяжны полк.
Пасля пачатку вываду савецкіх войскаў з Германіі ў чэрвені 1989 года на аэрадром быў перабазаваны 911-ы знішчальны авіяцыйны полк са складу 105-й авіяцыйнай дывізіі знішчальнікаў-бамбардзіроўшчыкаў 16-й паветранай арміі. У 1993 годзе полк расфармаваны на аэрадроме[4].
19 мая 2021 года здарылася катастрофа Як-130 у Баранавічах. У выніку трагедыі загінулі лётчыкі маёр Андрэй Нічыпарчык і лейтэнант Мікіта Куканенка.
У верасні 2021 года на аэрадром для фарміравання вучэбна-баявога цэнтра сумеснай падрыхтоўкі ВПС і войскаў СПА Беларуссю і Расіі прыбылі самалёты Су-30СМ ПКС Расіі[6].
Зноскі
- ↑ а б в Valka Праверана 13 студзеня 2018.
- ↑ Коллектив авторов. Д. А. Журавлев Генерал-полковник артиллерии в отставке, бывший командир 1-го корпуса ПВО. Оборона столицы // Битва за Москву. — Московский рабочий, 1966. — С. 383. — 624 с. — 75 000 экз.
- ↑ Коллектив авторов. Великая Отечественная: Комдивы. Военный биографический словарь / В. П. Горемыкин. — М.: Кучково поле, 2014. — Т. 2. — С. 406, 651, 955. — 1000 экз. — ISBN 978-5-9950-0341-0.
- ↑ а б в Анохин В. А., Быков М. Ю. Все истребительные авиаполки Сталина. Первая полная энциклопедия. — Научно-популярное издание. — М.: Яуза-пресс, 2014. — С. 558, 592. — 944 с. — 1500 экз. — ISBN 978-5-9955-0707-9.
- ↑ M.Holm. 383nd Fighter Aviation Regiment (англ.). Luftvaffe. M.Holm (13 кастрычніка 2019). Архівавана з першакрыніцы 16 жніўня 2016. Праверана 13 кастрычніка 2019.
- ↑ В Белоруссии идёт формирование совместного учебно-боевого центра ВВС и войск ПВО
Літаратура
правіць- Анохин В. А., Быков М. Ю. Все истребительные авиаполки Сталина. Первая полная энциклопедия. — Научно-популярное издание. — М.: Яуза-пресс, 2014. — 944 с. — 1500 экз. — ISBN 978-5-9955-0707-9.
- А. Г. Ленский, М. М. Цыбин. Часть I // Советские Войска ПВО в последние годы Союза ССР. Справочник". — СПб,: ИНФО ОЛ, 2013. — 164 с. (с илл.) с. — (Организация войск). — 500 экз.
- Коллектив авторов. Д. А. Журавлев Генерал-полковник артиллерии в отставке, бывший командир 1-го корпуса ПВО. Оборона столицы // Битва за Москву. — Московский рабочий, 1966. — С. 383. — 624 с. — 75 000 экз.