Бэлз

(Пасля перасылкі з Белз)

Бэлз[1] (укр.: Белз) — горад раённага значэння ў Сакальскім раёне Львоўскай вобласці Украіны. Адзін з самых старажытных гарадоў Заходняй Украіны.

Горад
Бэлз
укр.: Белз
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Краіна
Вобласць
Раён
Каардынаты
Заснаваны
1509
Першая згадка
Горад з
Плошча
5,85 км²
Вышыня цэнтра
200 м
Насельніцтва
2300 чалавек (2017)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+380-3257
Паштовы індэкс
80062
Аўтамабільны код
BC / 14
КААТУУ
4624810300
Афіцыйны сайт
Бэлз на карце Украіны ±
Бэлз (Украіна)
Бэлз
Бэлз (Львоўская вобласць)
Бэлз

Геаграфія

правіць

Размешчаны на рэках Салакія і Рэчыца — прытоках Заходняга Буга басейна Балтыйскага мора, за 3 кіламетры ад украінска-польскай мяжы, за 12 км ад Чэрванаграда і 25 ад раённага цэнтра — Сакаля.

Клімат

правіць
Кліматаграма Бэлза
СЛСКМЧЛЖВКЛС
 
 
43
 
-0.4
-5.4
 
 
42
 
1.3
-4.8
 
 
48
 
6.7
-1.5
 
 
55
 
14.1
4.1
 
 
81
 
18.9
9.4
 
 
83
 
22.1
13.1
 
 
99
 
24.1
15.3
 
 
72
 
23.7
14.7
 
 
71
 
18.6
10.4
 
 
52
 
12.7
5.8
 
 
47
 
7.0
1.9
 
 
45
 
1.8
-2.6
Тэмпература ў °CСума ападкаў у мм

Гісторыя

правіць

Бэлз — адзін з самых старадаўніх гарадоў Заходняй Украіны, быў сталіцай Бэлзcкага княства. Пасля цэнтр Бэлзскага ваяводства ў складзе Рэчы Паспалітай. Адсюль адбываецца бэлзскі кірунак у хасідызме — містычнае адгалінаванне іўдаізму. Аднак цяпер гэта адзін з самых маленькіх гарадоў Украіны. Гістарычна Бэлз адносіўся да Галіцыі, у некаторай ступені і да Валыні. З 2001 года горад і яго наваколлі рашэннем Кабінета Міністраў Украіны сталі Дзяржаўным гісторыка-культурным запаведнікам.

Насельніцтва[2]

правіць

Помнікі гісторыі і архітэктуры

правіць
  • Касцёл св. Мікалая (РКЦ) і кляштар дамініканаў XVII ст.
  • Царква св. Мікалая (УГКЦ), былы касцёл дамініканак.
  • Царква св. Мікалая (УПЦ КП, былы касцёл Беззаганнага Зачацця Багародзіцы) і капліца св. Валянціна 1911 г.
  • Драўляная царква св. Параскевы XVII стагоддзя. і званіца
  • Капліца Снапкоўскіх, вядома як «Арыянская вежа», 1606 г.
  • Ратуша XVII ст.
  • Габрэйскі малітоўны дом 1909 г.
  • Арыгінальная галіцкая драўляная забудова.

Крыніцы

правіць

Літаратура

правіць
  • Белз // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 62. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
  • Белз // Т. 3. Бари — Браслет. — М. : Советская энциклопедия, 1970. — С. 107. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)