Будынак парламента Японіі

Буды́нак Парла́мента Япо́ніі (яп.: 国会議事堂, こっかいぎじどう, какай гідзі-до, «Будынак Дзяржаўнай Рады») — будынак у Японіі, месца правядзення пасяджэнняў Парламента Японіі. Размешчаны ва ўрадавым квартале Нагата раёна Ціёда сталічнага Токіа. Пабудаваны ў 1936 годзе з жалезабетону. Раней меў назву «Будынак Імперскага Парламента Японіі»[1].

Адміністрацыйны будынак
Будынак парламента Японіі
35°40′33″ пн. ш. 139°44′41″ у. д.HGЯO
Краіна  Японія
Горад Токіа
Тып будынка Жалезабетоннае збудаванне
Архітэктурны стыль неакласіцызм
Будаўнік Міністэрства фінансаў Японскай імперыі
Архітэктар Ватанабэ Фукудзо
Яхасі Кэніці
Дата заснавання 7 лістапада 1936
Будаўніцтва 30 студзеня 1920 — 7 лістапада 1936
Вышыня 65,45 м
Матэрыял Q11632482? і steel reinforced concrete[d]
Сайт shugiin.go.jp/internet/i…
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя правіць

Часовыя будынкі правіць

Планаванне будаўніцтва Будынка Парламента Японіі пачалося пасля абвяшчэння рэскрыпту імператара Мэйдзі ў 1881 годзе аб адкрыцці парламента[2].

У 1890 годзе, для правядзення першай сесіі імператарскага парламента, з дрэва быў пабудаваны першы Часовы Будынак Парламента ў квартале Касімугасекі раёна Ціёда. Будынак цалкам згарэў падчас вялікага пажару ў студзені 1891 года, таму падчас рэстаўрацыйных работ Палата пэраў японскага парламента некалькі месяцаў размяшчалася ў Доме таварыства тытулаванай шляхты ў квартале Ямасіта, а Палата прадстаўнікоў — у корпусе Імператарскага інжынернага ўніверсітэта ў мясцовасці Таранамон[2].

У 1894 годзе, падчас японска-кітайскай вайны, калі фактычная сталіца Японіі была ненадоўга перанесена ў Хірасіму, Парламент праводзіў пасяджэнні ў Часовым Будынку на тэрыторыі Хірасімскага замка[2].

У 1891 годзе на месцы першага Часовага Будынка Парламента ў квартале Касумігасекі быў пабудаваны другі. Ён згарэў у 1925 годзе, але быў адноўлены за 3 месяцы. Да 1936 года гэты будынак служыў галоўнай Залай пасяджэнняў японскіх парламентарыяў[2].

       
1-ы Часовы Будынак
(18901891)
2-і Часовы Будынак
(18911936)
Праект Ватанабэ
(1919)
Цырымонія адкрыцця
(1936)

Пастаянны будынак правіць

У 1886 годзе для пабудовы пастаяннага Будынка Парламента быў створаны часовы Аддзел будаўніцтва[3] пад эгідай Кабінета міністраў Японіі. У 1887 годзе савет Кабміна выдзеліў зямельны ўчастак для парламенцкага будынка ў квартале Нагата, але адклаў на будучыню праектаванне і фінансаванне будаўніцтва. У 1899 годзе Інспекцыйны камітэт па будаўніцтве Парламента[4] агледзеў месца і правёў праверку глебы і будаўнічых матэрыялаў. Аднак работы зацягнуліся з-за ажыўленых спрэчак японскай грамадскасці на ўсіх узроўнях аб архітэктурным стылі будучага збудавання і спосабах яго пабудовы[2].

У 1917 годзе ўрад стварыў новы Інспекцыйны камітэт па будаўніцтве Парламента пры Міністэрстве фінансаў Японіі, а ў наступным годзе выдзеліў сродкі на праектаванне. Пасля працяглых абмеркаванняў было прынята рашэнне аб правядзенні агульнанацыянальнага конкурсу на найлепшы праект Будынка. Архітэктарам мусіў быць толькі японец, а ўсе будаўнічыя матэрыялы павінны былі быць толькі японскімі. У 1919 годзе ў выніку двухэтапнага конкурсу перамагла праца Ватанабэ Фукудзо. Аднак яе выкарысталі толькі ў якасці арыенціру, а будаўніцтва пачалося па праекце архітэктара Яхасі Кеніці, дзяржаўнага чыноўніка Міністэрства фінансаў[2].

Работы над Будынкам Парламента пачаліся ў 1920 годзе і працягваліся 17 гадоў. У іх прымалі ўдзел каля 2,54 мільёна рабочых[5]. Выдаткі на будаўніцтва склалі 257 мільёнаў ен[5]. 7 лістапада 1936 года будаўніцтва было завершана і Будынак Парламента быў афіцыйна адкрыты ў прысутнасці першых асоб дзяржавы[2].

Апісанне правіць

 
Правы ўваход у Палату дарадцаў.
 
Зала пасяджэнняў Палаты прадстаўнікоў.

Будынак Парламента Японіі — прамавугольнае жалезабетоннае трохпавярховае збудаванне, абліцаванае гранітам звонку. Яно выканана ў так званым «новым стылі»[6]. Крайнія вежы Будынка маюць чатыры паверхі, а цэнтральная вежа — дзевяць. Вышыня крылаў будынка складае 20,91 м[5], а цэнтральнай вежы — 65,45 м[5]. Агульная плошча збудавання складае 53 466 м²[5]. Плошча ўсяго ўчастка — 103001 м²[5]. У левай частцы Будынка праводзіць пасяджэнні Палата прадстаўнікоў, а ў правай — Палата дарадцаў. Кожная частка збудавання мае асобны ўваход. Цэнтральны ўваход размешчаны пад цэнтральнай вежай. Ён выкарыстоўваецца толькі ў асаблівых выпадках — падчас адкрыцця новых сесій парламента, прыёму новых дэпутатаў абедзвюх палат пасля агульнанацыянальных выбараў або прыёму высокіх замежных гасцей. У будынку 390 вялікіх і каля 60 маленькіх пакояў. Агульная працягласць калідораў 4,64 км. Усе дэталі інтэр’ера і экстэр’ера будынка зроблены японскімі майстрамі з японскіх будаўнічых матэрыялаў[2].

Залы пасяджэнняў абедзвюх палат размешчаны на другім паверсе Будынка — у правай і левай частках. Плошча кожнай залы складае 743 м². Месцы дэпутатаў размешчаны паўколам вакол кафедры для выступленняў. Усе месцы іменныя, замацаваныя за канкрэтнымі парламентарыямі. За кафедрай знаходзіцца сядзенне спікера парламента, а злева ад яго — сядзенне генеральнага сакратара. Перад месцам старшыні, паабапал яго, размешчаны сядзенні міністраў Кабінета міністраў, за якімі размяшчаюцца месцы для іх памочнікаў і службовых асоб. У цэнтральнай фасадавай частцы залы Палаты дарадцаў знаходзіцца крэсла Яго Вялікасці Імператара, якое выкарыстоўваецца падчас адкрыцця сесій Палаты. Месцы для слухачоў і прэсы знаходзяцца на трэцім паверсе[2].

Абедзве палаты таксама маюць памяшканні для сваіх камітэтаў: Палата прадстаўнікоў — 16, і Палата дарадцаў — 18. Аднак палова камітэтаў збіраецца ў асобным корпусе, пабудаваным побач з Будынкам парламента[2].

У заходняй частцы трэцяга паверха цэнтральнай вежы, да якой з галоўнай лесвіцы вядзе галоўны ўваход, знаходзіцца пакой адпачынку Імператара. Пад ім, на другім паверсе, знаходзіцца пакой міністраў, дзе падчас адкрыцця парламенцкіх сесій адбываюцца пасяджэнні Кабінета міністраў[2].

На захад ад Будынка Парламента знаходзяцца тры дэпутацкія будынкі, дзе кожны дэпутат мае свой асобны рабочы кабінет. На ўсходзе перад фасадам Будынка размешчаны Парламенцкі сад. У паўночнай частцы знаходзяцца Нацыянальная парламенцкая бібліятэка Японіі і Зала канстытуцыйнай палітыкі, у якой захоўваюцца матэрыялы, прысвечаныя гісторыі развіцця японскага парламентарызму[2].

Зноскі

  1. яп.: 帝国議会議事堂, てこくぎかいぎじど, тэйкоку какай гідзі-до, «Будынак Імперскай Рады».
  2. а б в г д е ё ж з і к л Будынак парламента Японіі // Энцыклапедыя Ніпоніка: ў 26 т. 2-е выданне. — Токіа: Сёгакан, 1994—1997.
  3. яп.: 臨時建築局, りんじけんちくきょく, рындзі кенткіку-кёку.
  4. яп.: 議院建築調査会, ぎいんけんちくちょうさかい, гіін кенціку цёса-кай.
  5. а б в г д е Кароткія звесткі пра Будынак Парламента Японіі // Афіцыйная старонка Парламента Японіі
  6. яп.: 近世式, きんせいしき, кінсей-сікі.

Літаратура правіць

Будынак парламента Японіі // 日本大百科全書 : 全26冊. — 2版. — 東京 : 小学館, 1994—1997.

Спасылкі правіць