Бярнард Эмануілавіч Быхоўскі
Бярнард Эмануілавіч Быхоўскі (12 верасня 1901, Бабруйск — 19 красавіка 1980) — беларускі савецкі філосаф[2].
| Бярнард Эмануілавіч Быхоўскі | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 12 верасня 1901 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 19 красавіка 1980[1] (78 гадоў) |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | філосаф |
| Навуковая сфера | філасофія |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктар філасофскіх навук |
| Навуковае званне | прафесар |
| Альма-матар | Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт |
| Партыя | |
| Прэміі |
 |
| Узнагароды |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіць7 гадоў вучыўся ў гімназіі. У 1917-20 акцёр Тэатра рускай драмы ў Бабруйску. У 1920-21 акцёр Другога Чырвонаармейскага паказальнага тэатра пры палітаддзеле 16-й арміі Заходняга фронту[3].
Доктар філасофскіх навук (1941), прафесар (1929). Член КПСС з 1920. Скончыў факультэт грамадскіх навук БДУ ў 1923. З 1929 прафесар гэтага ўніверсітэта. Працаваў пераважна на кафедрах філасофіі вышэйшых навучальных устаноў Мінска, Ташкента і Масквы[4].
У 1953—1973 прафесар Маскоўскага інстытута народнай гаспадаркі імя Г. В. Пляханава. Памёр пенсіянерам[5].
Навуковая дзейнасць
правіцьАсноўныя працы па праблемах дыялектычнага і гістарычнага матэрыялізму, гісторыі заходне-еўрапейскай і сучаснай буржуазнай філасофіі[2].
Развіваў уяўленне пра філасофію як пра адмысловы знешненавуковы спосаб спасціжэння свету і праявы чалавечага духу[2]. У 20-х неаднаразова звяртаўся да вывучэння псіхааналізу Фрэйда[4]. Кваліфікаваў псіхааналіз як матэрыялістычнае, маністычнае і дыялектычнае вучэнне[4].
Аўтар аднаго з першых савецкіх падручнікаў дыялектычнага матэрыялізму — «Очерк философии диалектического материализма», 1930[6].
Актыўны аўтар і рэдактар-арганізатар 3-томнай «Гісторыі філасофіі» (1940—1943), за якую ў ліку іншых быў узнагароджаны Сталінскай прэміяй. Аднак неўзабаве рушыла асуджэнне Цэнтральным Камітэтам ВКП(б) трэцяга тома ў 1944. Б. Быхоўскі быў названы адным з вінаватых (разам з В. Ф. Асмусам і Б. С. Чарнышовым) «няправільнага» асвятлення імі класічнай філасофіі 18-19 стст., зняты з пасады загадчыка сектара гісторыі філасофіі Інстытута філасофіі і адпраўлены рэдактарам па філасофіі ў «Вялікую савецкую энцыклапедыю»[5].
Бібліяграфія
правіць- Нарыс філасофіі дыялектычнага матэрыялізму / Б. Быхоўскі ; Пер. з рус. А. Раманоўскага. 1930
- Был ли Спиноза материалистом / Б.Быховский. 1928
- Фельдфебели в Вольтерах : (фашизм и философия) / Б. Быховский. 1943
- Людвиг Фейербах / Б. Быховский. 1967
- Метапсихология Фрейда / Б. Быховский. 1926
- О закономерности общественного развития : Стеногр. лекции / Б. Э. Быховский ; Воскрес. коммунист. ун-т. 1928
- Джордж Беркли / Б. Э. Быховский. 1970
- Сочинения : в 4 т. : [переводы] / Готфрид Вильгельм Лейбниц; [редколлегия: Б. Э. Быховский и др.]. 1982
- Шопенгауэр / Б. Э. Быховский. 1975
- Метапсихология Фрейда [Микроформа] / Б. Быховский. 1969
- Философия Декарта, М. — Л., 1940
- Метод и система Гегеля, М., 1941
- Основные течения современной идеалистической философии, М., 1957
- Неотомизм — современная философия католицизма, в кн.: Наука и религия, М., 1957
- Философия неопрагматизма, М., 1959;
- Фейербах, М., 1967
Узнагароды
правіцьДзяржаўная прэмія СССР 1944 за ўдзел у стварэнні «Гісторыі філасофіі» (1940-43).
Зноскі
- ↑ Identifiants et Référentiels — ABES, 2011. Праверана 3 чэрвеня 2024.
- ↑ а б в Быховский Бернард Эммануилович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 96. — 737 с.
- ↑ БЫХОВСКИЙ Бернард Эммануилович (руск.)
- ↑ а б в Быховский Бернард Эммануилович(недаступная спасылка) (руск.)
- ↑ а б БЫХОВСКИЙ Бернард Эммануилович (руск.)
- ↑ Быховский Бернард Эммануилович(недаступная спасылка) (руск.)
Спасылкі
правіць- Быховский Бернард Эммануилович(недаступная спасылка) (руск.)