Вайна першай кааліцыі
Вайна Першай кааліцыі — агульная назва ваенных дзеянняў, якія праходзілі ў 1793—1797 гадах з мэтай абароны ад Францыі, якая абвясціла ў 1792 годзе вайну Аўстрыі і рэстаўрацыі ў Францыі манархіі.
| Вайна Першай кааліцыі | |||
|---|---|---|---|
| Асноўны канфлікт: Войны рэвалюцыйнай Францыі | |||
 Напалеон у бітве пры Рыволі, Фелікс Філіпота | |||
| Дата | 1793–1797 | ||
| Месца | Францыя, Цэнтральная Еўропа, Італія, Бельгія, Нідэрланды, Іспанія | ||
| Вынік | Перамога Францыі, Дагавор Кампа-Форміа | ||
| Праціўнікі | |||
|
|||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.gif){kind=small}
Ваенныя дзеянні пачаліся з уварвання французскіх войскаў ва ўладанні германскіх дзяржаў на Рэйне, за чым рушыла ўслед уварванне войскаў кааліцыі ў межы Францыі. Неўзабаве ворагі былі адбіты і сама Францыя пачала актыўныя ваенныя дзеянні супраць кааліцыі — уварвалася ў Іспанію, Сардзінскае каралеўства і ў заходнія германскія дзяржавы. Неўзабаве, у 1793 годзе адбылася бітва пры Тулоне, дзе ўпершыню праявіў сябе малады і таленавіты палкаводзец Напалеон Банапарт. Пасля шэрагу перамог ворагі былі вымушаны прызнаць Французскую рэспубліку і ўсе яе заваяванні (за выключэннем англічан), але затым, пасля пагаршэння становішча Францыі, вайна аднавілася.
Гл. таксама правіць
Зноскі
- ↑ Нейтральная пасля Базельскага міру 1795
- ↑ Практычна ўсе італьянскія дзяржавы, уключаючы нейтральную Папскую вобласць і Венецыянскую рэспубліку, былі заваяваны ўслед за ўварваннем Напалеона ў 1796 і сталі сатэлітамі Францыі
- ↑ Большасць войскаў адступіла, чым супрацьстаяла ўварванню французаў. У саюзе з Францыяй з 1795 як Батаўская рэспубліка ў адпаведнасці з Базельскім дагаворам
- ↑ Прыбыў у Францыю пасля скасавання Рэчы Паспалітай падчас яе Трэцяга паздзелу ў 1795