Восіп Васілевіч Янкоўскі
Восіп (Іосіф) Васілевіч Янкоўскі (? — пам. пасля 1865[2]) — рускі медык, ваенны ўрач, калежскі саветнік.
| Восіп Васілевіч Янкоўскі | |
|---|---|
| Дата нараджэння | невядома |
| Месца нараджэння |
|
| Дата смерці | 1860-я[1] |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | урач, ваенны ўрач |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Узнагароды |
   |
Біяграфія
правіцьБіяграфічныя звесткі аб Янкоўскім вельмі бедныя і адрывачныя. Вядома, што ён паходзіў з духоўнага звання, і таму спачатку паступіў у Падольскую духоўную семінарыю, аднак следам за гэтым ён палічыў за лепшае навуку, і ў 1818 годзе паступіў у лік казеннакоштных выхаванцаў у Імператарскую Санкт-Пецярбургскую медыка-хірургічную акадэмію, з якой праз чатыры гады быў выпушчаны лекарам у Ніжагародскі драгунскі полк, а адтуль у 1824 годзе быў пераведзены ў Шырванскі пяхотны полк[3] .
Атрымаўшы ў 1825 годзе званне штаб-лекара, Восіп Васілевіч Янкоўскі ў 1826 годзе быў камандзіраваны ў Ахтырскі Аглынскі ваенна-часовы шпітальны аддзел, і затым на працягу двух гадоў служыў у Елізаветпальскім і Тыфліскім ваенных шпіталях, у крэпасцях Шумле і Эрывані, у пяхотным князя Паскевіча батальёне і ў Ахалцыхскай крэпасці.
Толькі пасля свайго прызначэння ў 1830 годзе ў ваенны шпіталь у горад Камянец-Падольскі В. Янкоўскі праслужыў на адным месцы каля дзесяці гадоў, але з 1840 па 1842 год у ваенлекара зноў пачынаецца хуткая змена месцаў службы; у гэтыя гады Восіп Васілевіч Янкоўскі служыў у Варшаўскім ваенным шпіталі, у Закаўказскім конна-мусульманскім палку і ў Дубенскім і Бабруйскім ваенных шпіталях.
У 1842 годзе В. В. Янкоўскі быў прызначаны ў Магілёўскі ваенны шпіталь, дзе праслужыў шэсць гадоў, а затым быў пераведзены ў Віленскі ваенны шпіталь. Далейшая служба яго працягвалася з 1851 па 1855 год у Бугскім ваенным шпіталі, потым два гады ў Ловіцкім ваенным шпіталі і, нарэшце, з 1857 года да адстаўкі зноў у ваенным шпіталі польскай сталіцы.
У 1861 годзе ён выйшаў у ганаровую адстаўку і заняўся прыватнай практыкай. Памёр Восіп Васілевіч Янкоўскі ў канцы 1860-х гадоў.
Пасля яго засталіся «Практычныя нататкі» (лікам дзесяць), надрукаваныя ў медыцынскай газеце «Друг здравия» за 1837 год.
Узнагароды
правіцьЗа час службы Янкоўскі быў удастоены ўзнагарод[4][5][6][7]:
- ордэн Святога Уладзіміра 4-й ступені,
- ордэн Святой Ганны 2-й ступені (22 лютага 1850),
- ордэн Святога Станіслава 2-й ступені з імператарскай каронай,
- знак адрознення бездакорнай службы за XV гадоў (1839), XX гадоў, XXV гадоў і XXX гадоў.
Зноскі
- ↑ а б в г д е ё ж з Янковский, Осип Васильевич // Русский биографический словарь — СПб.: 1913. — Т. 25. — С. 140.
- ↑ Biographischer Index Rußlands und der Sowjetunion.
- ↑ Змеев Л. Ф. «Русские врачи-писатели», выпуск I, СПб., 1886 год, тетрадь II, страница 178.
- ↑ Российский медицинский список… — СПб., 1847. — С. 449.
- ↑ Российский медицинский список… — СПб., 1861. — С. 506.
- ↑ Список кавалерам Российских Императорских и Царских орденов всех наименований за 1843. — СПб., 1844. — Ч. VI. — С. 484.
- ↑ Список кавалерам Российских Императорских и Царских орденов… — СПб., 1851. — С. 55.
Літаратура
правіць- Ястребцов Е. Янковский, Осип Васильевич // Русский биографический словарь : в 25 томах. — СПб.—М., 1896—1918.
- Змеев Л. Ф. «Русские врачи-писатели», выпуск I, СПб., 1886 год, тетрадь II, страница 178.