Вымушанае выпраменьванне
Вымушанае (індукаванае) выпраменьванне — выпусканне электрамагнітных хваль квантавымі сістэмамі (напрыклад, атамамі), якое адбываецца пад уздзеяннем знешняга выпраменьвання і мае аднолькавую з ім частату, фазу, палярызацыю і кірунак распаўсюджвання. Выкарыстоўваецца ў Лазеры і Мазеры[1].
Паняцце вымушанага выпраменьвання было ўведзена ў 1916 годзе Эйнштэйнам, які даў новы вывад формулы Планка, заснаваны на пастулатах Бора пра механізм выпраменьвання[2].
Поўная магутнасць вымушанага выпраменьвання пры ўзаемадзеянні актыўнага рэчыва са знешнім электрамагнітным выпраменьваннем выражаецца формулай
дзе
- ε=Em−En — энергія выпрамененага (паглынутага) фатона;
- Em і En — энергія электрона на больш высокім і больш нізкім узроўнях;
- ωmn — імавернасць выпрамянення (паглынання);
- Nm і Nn — заселенасць больш высокага і больш нізкага узроўняў.
Актыўнае рэчыва мае інверсную заселенасць узроўняў Nm>Nn і P>0; у раўнаважных сістэмах Nm<Nn, і таму сістэма паглынае знешняе выпрамяненне (P<0).
Крыніцы
правіць- ↑ БРЭ. Вынужденное испускание (руск.)
- ↑ Вынужденное излучение. Лазеры. Мазеры (руск.)
Літаратура
правіць- Вымушанае выпрамяненне // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 314. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).
- Вынужденное излучение — артыкул з Фізічнай энцыклапедыі
- Вынужденное испускание — артыкул з Фізічнай энцыклапедыі