Геаметрычная імавернасць

У тэорыі імавернасцей геаметрычная імавернасць — мадэль імавернаснай прасторы для задач, у якіх прастора элементарных падзей ёсць некаторым падмноствам прасторы [1]:24-25.

Азначэнне правіць

Няхай   і   мае канечны дадатны  -мерны аб’ём, які пазначым праз  . Праз   пазначым некаторую σ-алгебру вымерных па Лебегу[en] падмностваў  . За імавернасць падзеі   прымаецца лік

 

дзе праз   пазначаны  -мерны аб’ём (мера Лебега) мноства  .

Адпаведнасць геаметрычнай імавернасці аксіёмам неадмоўнасці, нармаванасці і злічонай адытыўнасці вынікае з прыведзенага вышэй азначэння імавернасці падзеі і ўласцівасцей меры Лебега.

Выкарыстанне правіць

Геаметрычная імавернасць служыць мадэллю для задач, дзе часціца выпадкова кідаецца на мноства   і каардынаты падзення раўнамерна размеркаваныя па гэтым мностве.

Прыклады правіць

Задача Бюфона правіць

 
Ілюстрацыя да задачы Бюфона

Адзін з прыкладаў выкарыстання геаметрычнай імавернасці — задача Бюфона[1]:26-27.

На гарызантальную паверхню, разлінееную паралельнымі[en] прамымі на адлегласці   паміж сабой кідаецца іголка даўжынёй  ,  . Патрабуецца знайсці імавернасць таго, што іголка перасячэ якую-кольвек прамую.

Развязанне правіць

Становішча іголкі можна параметрызаваць[en] значэннямі   і  , дзе   — адлегласць паміж цэнтрам іголкі і бліжэйшай прамой, а   — вугал паміж іголкай і прамымі. Параметры   і   незалежныя адзін ад аднаго, таму за прастору элементарных падзей можна прыняць прамавугольнік  .

З ілюстрацыі відаць, што іголка перасякае прамую тады і толькі тады, калі  . Такім чынам, падзея перасячэння адпавядае мноству  . Знойдзем плошчу мноства  , палічыўшы інтэграл

 

Па формуле геаметрычнай імавернасці знаходзім  

Зноскі

  1. а б Звяровіч Э. І., Радына А. Я. Элементы тэорыі імавернасцей. — Мінск: Беларусь, 2013. — ISBN 978-985-01-1043-5.