Гайдэльбергскі рамантызм
Гайдэльбергскі рамантызм (ням.: Heidelberger Romantik) — зборная назва другога пакалення нямецкіх рамантыкаў, мастацка-культурны цэнтр якіх знаходзіўся ў горадзе Гайдэльбергу. Для гэтай літаратурнай плыні ў рэчышчы нямецкага рамантызму ўласцівая цікавасць да праблем веравызнання, нацыянальнай даўніны і фальклорнай творчасці (браты Грым, Іозеф фон Айхендорф, Ахім фон Арнім, Клеменс Брэнтана). Грунтуючыся на міфалагічных ідэях Шэлінга і братоў Шлегеляў, гейдэльбергскія рамантыкі канчаткова сфармулявалі прынцыпы першага навуковага напрамку ў фалькларыстыцы і літаратуразнаўстве — міфалагічнай школы.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/86/Clemens_Brentano.jpg/150px-Clemens_Brentano.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/97/Ludwig_Achim_von_Arnim.jpg/150px-Ludwig_Achim_von_Arnim.jpg)
Кандыдат філалагічных навук Святлана Малюковіч ахарактарызоўвае гэты этап нямецкага рамантызму наступным чынам:
|
Зноскі
- ↑ Святлана Малюковіч. «Блакітную кветку шукаю…»: Рамантычная лірыка паэтаў Германіі // Роднае слова. — 1999. — № 2. — С. 34.
Літаратура
правіць- Armin Schlechter: Die Romantik in Heidelberg. Heidelberg 2007, ISBN 978-3-8253-5385-8
- Herbert Levin: Die Heidelberger Romantik. Preisschrift der Corps-Suevia-Stiftung der Universität Heidelberg. München 1922. (Zuverlässige Darstellung aller Fakten, wer sich wann in Heidelberg aufhielt)