Удзел украінцаў у эфіопа-эрытрэйскай вайне

Удзел украінцаў у эфіопа-эрытрэйскай вайне адзначаны дзейнасцю ваенных саветнікаў УСУ і наймітаў як пры УС Эрытрэі, так і УС Эфіопіі.

Удзел украінцаў у эфіопа-эрытрэйскай вайне
Гады існавання лета 19982000
Краіна  Украіна
Уваходзіць у Эфіопа-эрытрэйскі канфлікт
Тып ваенныя саветнікі і ваенныя спецыялісты
Колькасць 40—300 чалавек
Дыслакацыя  Эрытрэя
Эфіопія
Войны Эфіопа-эрытрэйская вайна

Гісторыя

правіць

У маі 1998 года паміж Эрытрэяй і Эфіопія ўспыхнуў узброены канфлікт, выкліканы тэрытарыяльнай спрэчкай. Сутычкі пачаліся пасля памежнага здарэння, за якім рушыла ўслед уварванне УС Эрытрэі на тэрыторыю эфіопскіх штатаў Тыграй і Афар.

У адрозненні ад эфіопаў, якія зрабілі стаўку на расійскіх вайскоўцаў, эрытрэйцы заручыліся ваенна-тэхнічнай падтрымкай Украіны. Ужо летам быў арганізаваны паветраны мост КіеўАсмэра[1].

У тым жа годзе група эрытрэйскіх пілотаў прайшла паскораны курс перавучвання на новую тэхніку ва ўкраінскіх навучальных цэнтрах. Для абслугоўвання эрытрэйскіх ВПС у краіну прыбылі ўкраінскія і балгарскія тэхнікі. Украінцы таксама выступілі ў ролі пілотаў-інструктараў. Адначасова яны займаліся перавозам узбраення і ваеннай тэхнікай, якая пастаўлялася ў Эрытрэю трэцімі дзяржавамі[1]. (гл. Авіяцыя эфіопа-эрытрэйскага канфлікту)

Паводле некаторай інфармацыі, украінскія спецыялісты маглі ўступаць у сутычкі з грамадзянамі былых савецкіх рэспублік, якія ваявалі на баку эфіопаў, у прыватнасці, з расіянамі. Са слоў Аляксандра Мішына, сузаснавальніка ўкраінскага Цэнтра даследавання Афрыкі, фактычна ўсе лётчыкі варагуючых бакоў былі з Украіны і Расіі, уступаючы ў сутычкі адзін з адным. Ён нават назваў падзеі 1998—2000 гадоў «першай расійска-ўкраінскай вайной»[2]. Журналіст Вадзім Андрухін згадваў, што амерыканская разведка тады нібыта перахапіла радыёперамовы, якія вялі паміж сабой пілоты варагуючых бакоў. Усе яны казалі на рускай мове і мацюкаліся. Як адзначалі іншыя крыніцы, гэта быў не першы падобны выпадак. Расійскія і ўкраінскія наёмныя спецыялісты ўжо сутыкаліся як адзін з адным, так і паміж сабой у Анголе[3].

Варта адзначыць, што і на баку Эфіопіі змагалася некаторая колькасць украінцаў, як і расіянаў на баку Эрытрэі[4]. Так, напрыклад, украінскія інжынеры наладжвалі сістэму СПА для абароны эфіопскай сталіцы і прыгранічнага горада Мэкэле[5].

Ні адзін з бакоў, абвінавачваючы праціўніка ў выкарыстанні наймітаў з былога СССР, наяўнасць такіх у сябе не прызнаў[4].

Колькасць

правіць

Па даных выдання «Независимая газета», на сакавік 2000 года толькі ў Эрытрэі знаходзілася каля 300 украінцаў[6]. Газета «Собеседник» у маі 2001 года, ужо пасля вайны, паведаміла пра ўдзел у канфлікце на баку Эрытрэі не больш за 20—30 пілотаў і столькі ж наземных спецыялістаў[4].

Здарэнні

правіць
  • 17 ліпеня 1998 года адзін з украінскіх Іл-76МД (рэгістрацыйны нумар UR-UCI), якія ажыццяўлялі перавозкі спецмаёмасці, пацярпеў катастрофу і ўпаў блізу Асмэры[1].

Зноскі

  1. а б в Михаил Жирохов. Война в воздухе на Африканском Роге // Уголок неба : авиационная энциклопедия. — 2004.
  2. Ростислав Буняк. Война Эфиопии и Эритреи: первая российско-украинская Архівавана 26 кастрычніка 2020. // Факты ICTV : информационный портал. — 14 апреля 2016.
  3. Русские наёмники — от Африки до Сирии
  4. а б в Владимир Воронов, Павел Мороз. Слуги смерти: Русские наёмники в Африке // Собеседник : газета. — 28 мая 2001.
  5. Дикие гуси летят из СССР
  6. Алексей Андреев. АФРИКАНСКИЙ РОГ: ЗАТИШЬЕ ПЕРЕД БУРЕЙ // Независимая газета : газета. — 29 марта 2000.