Гумус (ад лац.: humus — зямля, глеба) — арганічная, звычайна цёмнаафарбаваная, частка глебы, якая ўтвараецца ў выніку біяхімічнага ператварэння раслінных і жывёл рэшткаў.

На гэтай выяве цёмным колерам пазначаны перагнойны пласт

У склад гумуса ўваходзяць гумінавыя кіслоты (найбольш важныя для урадлівасці глеб) і фульвакіслоты (крэнавыя кіслоты). У гумусе змяшчаюцца асноўныя элементы сілкавання раслін, якія пад уздзеяннем мікраарганізмаў становяцца даступнымі для раслін.

Гл. таксама

правіць

Літаратура

правіць
  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 5. — С. 534. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0090-0.