Гіда Эйрыксдоцір
Гіда Эйрыксдоцір з Хордалана (нарв.: Gyða Eiríksdóttir) — паўлегендарная Нарвежская каралева, жонка Харальда I Цудоўнавалосага. Яна дзейнічае ў «Коле Зямным» Сноры Стурлусана («Сага пра Харальда Цудоўнавалосага»)[1].
| Гіда Эйрыксдоцір | |
|---|---|
| нарв.: Gyða Eiríksdóttir | |
 | |
| Нараджэнне |
каля 852 |
| Смерць | не раней за 930 |
| Род | Род Харальда I Прыгожавалосага[d] |
| Бацька | Эйрык з Хордаланда[d] |
| Муж | Харальд I Хорфагер |
| Дзеці | Ólöf árbót Haraldsdóttir[d], Rørek Haraldsson[d], Sigtrygg Haraldsson[d], Frode Haraldsson[d] і Torgils Haraldsson[d] |
Біяграфія
правіцьГіда нарадзілася каля 852 года ў Хордалане. Яна была дачкой Эйрыка, караля Хордалана, аднаго з дробных кіраўнікоў раздробненай Нарвегіі. Легенда пра Гіду апісвае аб’яднанне краіны як частку яе гісторыі кахання з Харальд I Цудоўнавалосым. Апошні кіраваў тады дробным Каралеўствам Вестфал, прапанаваў Гідзе выйсці за яго замуж[2]. Яна адказала, што не стане яго жонкай, пакуль Харальд «не стане каралём усёй Нарвегіі». Таму Харальд пакляўся не абразаць і не расчэсваць валасы, пакуль не стане адзіным каралём Нарвегіі. Праз дзесяць гадоў, у 872 годзе, Харальд стаў каралём аб’яднанай Нарвегіі. Ён абрэзаў валасы, пасля чаго змяніў эпітэт «Калматы» на «Цудоўнавалосы». Ён паслаў за Гідай, нагадаўшы ёй пра яе абяцанне, і яны пажаніліся[3].
Большасць сучасных гісторыкаў лічаць гэтую гісторыю праўдзівым прыкладам рыцарскага рамана, якія былі папулярныя ў той час, калі быў напісаны «Кола Зямное» (XIII стагоддзе).
Дзеці
правіць- Алаў Краса Года, жонка ярла Торыра маўклівага і бабка Эйвінда Загубнік Скальдаў;
- Храрэк;
- Сігтруг;
- Фродзі;
- Торгісль (Сноры Стурлусан атаясамліваў яго з Тургейсам ірландскай гісторыі).
Крыніцы
правіць- ↑ Snorre Sturlasøn. Harald Haarfagres saga. Heimskringla.no. Праверана 25 мая 2016.
- ↑ Gyda Eiriksdotter (Gyða Eiríksdóttir). Det Norske Samlaget. Архівавана з першакрыніцы 21 кастрычніка 2016. Праверана 25 мая 2016.
- ↑ Mary MacGregor. Stories of the Vikings - Harald Fairhair. The Baldwin Project. Архівавана з першакрыніцы 22 лістапада 2018. Праверана 15 мая 2016.