Дагаберт III
Дагаберт III (фр.: Dagobert III; 699 — паміж 3 верасня і 31 снежня 715) — кароль франкаў, кіраваў у 711—715 гг., з дынастыі Меравінгаў. Дагаберт быў сынам караля Хільдэберта III і Эдоны. Імя Дагаберт ў перакладзе са стара-германскай азначае «бліскучы, як дзень»).
| Дагаберт III | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dagobert III | |||||||
.jpg) Выява Дагаберта III з бронзавага медалю працы Жана Дасье. Каля 1720 года. | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Хільдэберт III | ||||||
| Пераемнік | Хільперык II | ||||||
| Нараджэнне |
699
|
||||||
| Смерць |
паміж 3 верасня і 31 снежня 715
|
||||||
| Месца пахавання | царква Св. Стэфана ў Шуазі-о-Бак (дэп. Уаза, каля Камп’ені) | ||||||
| Род | Меравінгі | ||||||
| Бацька | Хільдэберт III | ||||||
| Маці | Эдона | ||||||
| Жонка | ? | ||||||
| Дзеці | сын: Тэадорых IV | ||||||
| Дзейнасць | манарх | ||||||
 Дагаберт III на Вікісховішчы | |||||||
БіяграфіяПравіць
Дагаберта, атрымаў у спадчыну ад свайго бацькі кароны трох франкскіх каралеўстваў — Нейстрыі, Бургундыі і Аўстразіі — ва ўзросце дванаццаці гадоў. Рэальная ўлада, аднак, знаходзілася ў руках маёрдома Піпіна Герыстальскага, які кіраваў у Аўстразіі. У Нейстрыі маёрдомам быў яго сын Грымаальд. Аднак абодвы яны паміраюць у 714 годзе. Новым маёрдомам стаў непаўнагадовы сын Грымаальда Тэадаальд.
Смерць Піпіна выклікала адкрыты канфлікт паміж яго спадчыннікамі і нейстрыйскай шляхтай, якая выбірала маёрдомаў. Удава Піпіна Плектруда кіравала каралеўствам ад імя караля Дагаберта III і маёрдома Тэадаальда, абодвух непаўналетніх. Нейстрыйская знаць скарысталася гэтым, каб зрабіць паўстанне. Яны аб'ядналіся ў лесе недалёка ад Кампьені, і раздушылі войска аўстразійцаў. Пасля чаго Нейстрыя аднавіла сваю незалежнасць і прызначыла новага маёрдома ў асобе Рагенфрэда.
Пакуль увага кіраўнікоў была адцягнута вайной з фрызамі на поўначы, у кароткае валадаранне Дагаберта пачалося адасабленне абласцей паўднёвай Галіі: Саварык, ваяўнічы біскуп Асера, у 714 і 715 гадах на свой страх і рызыку падпарадкаваў сабе Арлеан, Невер, Авалон і Тонер, а Эўдон ў Тулузе і Антэнор ў Правансе сталі фактычна незалежнымі кіраўнікамі.
Пасля цалкам безаблічнага валадарання Дагаберта III памёр паміж 3 верасня і 31 снежня 715 года ва ўзросце 16 гадоў.
Зноскі
СпасылкіПравіць
- THEODERICH III 673—690, CLOVIS III 690—695, CHILDEBERT III 695—711, DAGOBERT III 711—715, THEODERICH IV 721—737(англ.) . Foundation for Medieval Genealogy. Праверана 6 лютага 2012.
- Dagobert III von Frankenkoenig(ням.) . Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer. Праверана 6 лютага 2012.