Джульета (спадарожнік Урана)
Джульета (англ.: Juliet)— спадарожнік планеты Уран. Была адкрыта 3 студзеня 1986 па здымках, зробленых апаратам «Вояджэр-2», і атрымала часовае абазначэнне S/1986 U 2. Названая ад імя галоўнай гераіні п’есы Шэкспіра «Рамэа і Джульета». Таксама пазначаецца як Уран XI.
Джульета | |
---|---|
спадарожнік Урана | |
| |
Здымак з «Вояджэра-2», на якім бачная Джульета | |
Гісторыя адкрыцця | |
Першаадкрывальнік | С. Сінат / «Вояджэр-2» |
Дата адкрыцця | 3 студзеня 1986 |
Арбітальныя характарыстыкі | |
Вялікая паўвось | 64 358,222 ± 0,048 км[1] |
Эксцэнтрысітэт | 0,00066 ± 0,000087[1] |
Перыяд абарачэння | 0,493065490 ± 0,000000012 д[1] |
Нахіл арбіты | 0,06546 ± 0,040° (да экватара Урана)[1] |
Фізічныя характарыстыкі | |
Дыяметр | 150 × 74 × 74 км[2] |
Сярэдні радыус | 53 ± 4 км[2] |
Плошча паверхні | ~35 000 км2[3] |
Маса | ~8,2×1017 кг[3] |
Шчыльнасць | ~1,3 г/см3 (меркавана) |
Паскарэнне свабоднага падзення | ~0,016 м/с2[3] |
Перыяд вярчэння вакол сваёй восі | сінхранізаваны |
Альбеда | 0,08 ± 0,01[4] |
Тэмпература паверхні | ~64 К[3] |
Атмасфера | няма |
Джульета належыць да групы Порцыі, якая таксама ўключае ў сябе Біянку, Крэсіду, Дэздэмону, Порцыю, Разалінду, Купідона, Белінду і Пердыту. У гэтых спадарожнікаў падобныя арбіты і фотаметрычныя ўласцівасці. За выключэннем арбіты, радыуса ў 53 км і геаметрычнага альбеда 0,08, пра Джульету практычна нічога не вядома.
На здымках, перададзеных «Вояджэр-2», Джульета выглядае як даўгаваты аб’ект, накіраваны сваёй галоўнай воссю на Уран. Суадносіны яе папярочнага памеру да падоўжнаму складаюць 0,5 ± 0,3, г.зн. Джульета выцягнутая вельмі моцна. Паверхня мае шэры колер.
Паводле даследаванняў, Джульета можа сутыкнуцца з Дэздэмонай праз 4-100 млн гадоў.
Крыніцы
правіць- ↑ а б в г Jacobson, R. A. (1998). "The Orbits of the Inner Uranian Satellites From Hubble Space Telescope and Voyager 2 Observations". The Astronomical Journal. 115: 1195–1199. doi:10.1086/300263.
- ↑ а б Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus. 151: 69–77. doi:10.1006/icar.2001.6597.
- ↑ а б в г Вылічана па значэннях іншых параметраў.
- ↑ Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus. 151: 51–68. doi:10.1006/icar.2001.6596.
Спасылкі
правіць- Juliet Profile by NASA’s Solar System Exploration
- Juliet + Ring diagram (Courtesy of Astronomy Magazine 2005)