Джуманіяз Худайбергенаў
Джуманіяз Худайбергенаў (1912, аул Бой-1, Дашагузскі велаят, Туркменістан-1943) — малодшы лейтэнант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
| Джуманіяз Худайбергенаў | |||
|---|---|---|---|
| Дата нараджэння | 1912 | ||
| Месца нараджэння | |||
| Дата смерці | 1943 | ||
| Месца смерці | |||
| Грамадзянства | |||
| Прыналежнасць |
 СССР |
||
| Род войскаў | кавалерыя | ||
| Гады службы | 1941—1943 | ||
| Званне |
 |
||
| Бітвы/войны | Вялікая Айчынная вайна | ||
| Узнагароды і званні |
|
||
.svg){kind=small}
Біяграфія
правіцьДжуманіяз Худайбергенаў нарадзіўся ў 1912 года ў ауле Бой-1 (цяпер — Дашагузскага велаята Туркменістана). Пасля заканчэння няпоўнай сярэдняй школы, жыў і працаваў у Дашагузе. У 1941 годзе Худайбергенаў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. Са жніўня таго ж года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Скончыў курсы малодшых лейтэнантаў[1].
Да верасня 1943 года гвардыі малодшы лейтэнант Джуманіяз Худайбергенаў камандаваў узводам 5-й гвардзейскага кавалерыйскага палка 1-й гвардзейскай кавалерыйскай дывізіі 1-га гвардзейскага кавалерыйскага корпуса Варонежскага фронту. 26 верасня 1943 года ўзвод Худайбергенава ў ліку першых пераправіўся праз Дняпро у раёне вёскі Ніўкі Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР і прыняў актыўны ўдзел у баях за захоп і ўтрыманне плацдарма на яго заходнім беразе, нанёсшы ворагу вялікія страты. 28 верасня 1943 года падчас адлюстравання чарговы нямецкай контратакі ўзвод знішчыў два танкі праціўніка і нанёс праціўніку вялікія страты. У тым баі Худайбергенаў асабіста знішчыў 15 варожых салдат і афіцэраў, але і сам загінуў. Пахаваны ў вёсцы Галавураў Барыспільскага раёна Кіеўскай вобласці Украіны[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 10 студзеня 1944 года за «паспяховае фарсіраванне ракі Дняпро, трывалае замацаванне і пашырэнне плацдарма на заходнім беразе ракі Дняпро і праяўленыя пры гэтым адвагу і геройства» гвардыі малодшы лейтэнант Джуманяяз Худайбергенаў пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза[2]. Таксама пасмяротна быў узнагароджаны ордэнам Леніна[1].
У гонар Худайбергенава усталяваны бюст на яго радзіме[1].
Зноскі
- ↑ а б в г Джуманіяз Худайбергенаў на сайце «Героі краіны»
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 10 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 19 января (№ 3 (263)). — С. 1
Літаратура
правіць- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
- Герои Советского Союза — туркменистанцы. Ашхабад, 1950.
- Герои Советского Союза — узбекистанцы. Ташкент, 1984.