Дом Шыманоўскага

Дом Шыманоўскага — будынак, які размяшчаецца па вуліцы Фрунзэ, 31 (іншы адрас — Італьянскі завулак, 16) у горадзе Таганрогу Растоўскай вобласці. Падвойны адрас будынкам быў атрыманы ў сувязі з яго вуглавым размяшчэннем. У другой палове XIX стагоддзя асабняк знаходзіўся ва ўласнасці сямейства Сычовых.

Славутасць
Дом Шыманоўскага
руск.: Дом Шимановского
47°12′45″ пн. ш. 38°55′48″ у. д.
Краіна	Расія
Горад	Таганрог, вуліца Фрунзэ, 31. Іншы адрас — Італьянскі завулак, 16.
Архітэктурны стыль	мадэрн
Дата заснавання	1850 год

Гісторыя

Аднапавярховы дом невялікіх памераў быў пабудаваны ў 1850 годзе ў стылі мадэрн і размясціўся па адрасе — вуліца Фрунзэ, 31 у Таганрогу. Тры вокны дома выходзіла на вуліцу Фрунзэ, яшчэ два — на Італьянскі завулак. С 1870 года по 1900 год дом принадлежал купеческому семейству Сычевых. У 1870-х гадах уласнікам дома быў Мірон Якаўлевіч Сычоў, у 1880-х гадах — Міхаіл Якаўлевіч, а з канца XIX стагоддзя і да 1910-х гадоў будынак прыналежаў Акіму Якаўлевічу Сычову. Апошні абіраўся Гласным Думы ў 1890 годзе, быў членам гандлёвай дэпутацыі і асабістым ганаровым грамадзянінам гарады. Пра Мірона Якаўлевіча вядома, што ён жаніўся з васямнаццацігадовай дзяўчынай Раісе Канстаўцінаўнай Драсо, з якой абвянчаўся ў Грэчаскай царкве. Браты Сычовы займаліся гандлем мануфактурнымі таварамі ў раёне Старога кірмашу і вакзала. Яны актыўна рэкламавалі продаж шаўковых тканін, ваўняных матэрый, сіткі, бурнусы і ланкорта ў друкаваных газетах. Пабудаваны асабняк па вуліцы Фрунзэ быў аточаны вялікім садам і дваровымі гаспадарчымі пабудовамі. Там, дзе размяшчаецца «зрэзаны» вугал дома, раней функцыянавала крама па продажы каланіяльных тавараў, у тым ліку кавы і чаю.

У 1910 годзе сад, дом і дваровыя прыбудовы набыў высокакваліфікаваны лекар па жаночых хваробах Уладзімір Рыгоравіч Шыманоўскі, па прозвішчы якога дом знайшла слыннасць. Яго жонку клікалі Мартай Паўлаўнай. Лекар Шыманоўскі вёў актыўную грамадскую дзейнасць, якую сумяшчаў з працай у гарадскіх грамадствах і ўстановах. Таксама ён валодаў аўтамабілем — вялікай рэдкасцю ў той час, бо ў Таганрогу налічвалася толькі некалькі такіх транспартных сродкаў. Родных дзяцей у Шыманоўскіх не было, аднак на іх апецы знаходзілася двое пляменнікаў.

У 1914 годзе на тэрыторыі пляцоўкі па гэтым адрасе з'явілася прыбудова, выкананая па арыгінальным заказе. Для будаўніцтва сцен выкарыстоўваўся чырвоная цэгла, паркет быў матэрыялам для насцілу падлогі. Усярэдзіне, сцены памяшкання былі абклеены шпалерамі, а пры дэкараванні столяў праводзіліся альфрэйныя працы. Для вырабу даху выкарыстоўвалі дахавае жалеза. На пляцоўцы працавала кацельня, яна месцавалася каля кухні. Помпа выкарыстоўвалася для падачы вады ў дом. На тэрыторыі домаўласніцтва знаходзіліся 19-20 памяшканняў, 10 з якіх былі жылымі, астатнія выкарыстоўваліся па іншым прызначэнні. Іх агульная плошча складала 227 квадратных метраў.

У 1920-х гадах лекар Шыманоўскі пазбавіўся часткі дома. З 1920 года па 1922 год у доме стаў жыць савецкі военачальнік, адзін з заснавальнікаў 1-ай Коннай арміі Яфім Апанасавіч Шчадзенка. Пра гэта паведамляе дошка, якая ўсталявана на фасадзе дома. У 1940-х гадах у доме жылі пісьменнік Уладзімір Уладзіміравіч Авечкін і мастак Наскоў. Садовая тэрыторыя і насаджэнні быў практычна знішчаны, ад іх засталіся некалькі дрэў. Дваровыя пабудовы абсталявалі пад жылыя памяшканні. Да 1953 года ў доме Шыманоўскага жыў Ілля Якаўлевіч Акопаў, з красавіка 1956 па сакавік 1966 года — Е. Е. Пастушэнка. Улеткум 1966 года ў будынку пасяліўся начальнік ДАІ М. М. Алтухоў і пражыў там да канца 1970-х. У канцы 1980-х гэта быў хатні адрас начальніка гаспадарчага аддзела гаркама партыі Д. Ф. Леўчанкі.

У сярэдзіне 1990-х гадоў паблізу дома стаў працаваць ларок, у якім адбываўся гандаль гастранамічнымі таварамі. Ларок атрымаў назву «Дора». У летні перыяд часу ён карыстаўся папулярнасцю ў гараджанаў. Тут прадавалася халоднае піва, вада і марозіва. Потым на працягу некалькіх гадоў паблізу працавала кафэ.

У наш час у доме з боку вуліцы Фрунзэ размяшчаецца кантора па абмене кватэр.