Ервандыды, Аронтыды, Ервандуні ці Ервандаканы [1] (арм.: Երվանդունիներ, стар.-грэч.: Ὀρόντης, перс.: اروندی; каля 570 або 520200 гг. да н. э.) — армянская дынастыя[2][3][4][5], якая кіравала з 401 г. да н.э. у якасці персідскіх (ахеменідскіх) сатрапаў Арменіі, у 323—200 гг. да н.э. у якасці цароў Айрарацкага царства[6][7]. Згодна Страбону («Геаграфія», XI,14, 15), паходзіла ад персідскага вяльможы Гідарна Старэйшага, аднаго з сямі забойцаў Ілжэ-Смердыса. Яе адгалінаваннем часам лічыцца дынастыя Арташэсідаў[8].

Ервандыды
арм.: Երվանդունիներ
Манета цара Ксеркса Армянскага (220 год да н.э.)
Манета цара Ксеркса Армянскага (220 год да н.э.)
Краіна
Заснавальнік Ерванд I (сатрап)
Апошні кіраўнік

Ерванд IV (у Айрараце),
Ерванд V (у Сафене),

Антыёх IV (у Камагене)
Год заснавання

401 год да н.э. як сатрапы,

331 год да н.э. як цары
Зрушэнне

200 год да н.э. (у Вялікай Арменіі),
95 год да н.э. (у Сафене),

72 год (у Камагене)
Малодшыя лініі Арцруніды
Тытулы
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Адгалінаваннем дынастыі Ервандыдаў з'яўляецца армянскі княскі, царскі і візантыйскі імператарскі род Арцрунідаў[9].

Зноскі

  1. А. Е Тер-Саркисянц / История и культура армянского народа: с древнейших времен до начала ХIХ в / «Восточная литература» РАН, 2005 — стр.-ца 59 (Всего страниц: 685)
  2. Ehsan Yarshater — The Cambridge History of Iran, Volume 3: The Seleucid, Parthian and Sasanid Periods, 1983б ISBN 0-521-20092-X. p. 535.
    Эхсан Яршатер — Кембриджская История Ирана, Том 3: Селевкидский, парфянский и сасанидский периоды, 1983б ISBN 0-521-20092-X. стр. 535.
  3. Chahin, Mark, (2001). «The Kingdom of Armenia». Routledge. pp. 190–191. ISBN 0700714529.{{cite book}}: Папярэджанні CS1: залішняя пунктуацыя (спасылка) Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (спасылка)
  4. Christopher J. Walker. Armenia, the survival of a nation. — Croom Helm, 1980. — С. 23. — 446 с. — ISBN 5-9524-0954-7.
  5. Nina G. Garsoïan. The Epic Histories Attributed to Pʻawstos Buzand: (Buzandaran Patmutʻiwnk). — Department of Near Eastern Languages and Civilizations, Harvard University,, 1989. — С. 456. — 665 с. — ISBN 0674258657, 9780674258655.
  6. БСЭ. «Армянская Советская Социалистическая Республика», разд. V. Исторический очерк
  7. Всемирная история, М., 1956, т. 2, стр. 418
  8. Walter Eder, Johannes Renger, Wouter F M Henkelman, Robert Chenault. Brill’s New Pauly: Chronologies of the Ancient World : Names, Dates and Dynasties. — Brill, 2007 — p.95 — ISBN 978-90-04-15320-2

    Therefore, suggestions of a dynasty of Artaxiads (or even «Tigranids»), which would not have had a connection with the Orontids, should be abandoned. The Artaxiads rather appear to be one of three securely attested Orontid lines.

  9. Энциклопедия Ираника, статья: Artsruni

Спасылкі

правіць