Жак Андрэ Жазеф Авед

Жак Андрэ Жазеф Авед (фр. Jacques André Joseph Aved; 12 студзеня 1702, Дуэ — 4 сакавіка 1766, Парыж) — французскі жывапісец, знаўца і гандляр творамі мастацтва, акадэмік Каралеўскай акадэміі жывапісу і скульптуры (з 1734, асацыіраваны член з 1731); адзін з найбуйнейшых партрэтыстаў мастацтва ракако.

Жак Андрэ Жазеф Авед
фр.: Joseph Aved
Імя пры нараджэнні	фр.: Jacques-André-Joseph-Camelot Aved
Дата нараджэння	12 студзеня 1702(1702-01-12)[…]
Месца нараджэння	Дуэ, Графства Фландрыя, Габсбургскія Нідэрланды
Дата смерці	4 сакавіка 1766(1766-03-04)[…] (64 гады)
Месца смерці	Парыж, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Род дзейнасці	мастак, калекцыянер мастацтва, арт-дылер, купец
Жанр	партрэт
Мастацкі кірунак	ракако
Уплыў	François Boitard[d], Бернар Пікар і Alexis Simon Belle[d]
Уплыў на	Шарль-Андрэ ван Лоа, Франсуа Бушэ, Jacques Dumont le Romain[d], Жан Батыст Шардэн і Charles-Félix Mulnier[d]
Член у	Confrerie Pictura[d] Каралеўская акадэмія жывапісу і скульптуры
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Жак Андрэ Жазеф Авед быў сіратой з дзяцінства. Яго дзядзька, капітан галандскай гвардыі, узяў яго да сябе на выхаванне. Вучыўся ў Франсуа Буара і Бернара Пікара ў Амстэрдаме, затым у Парыжы ў партрэтыста А. С. Беля. У 1731 годзе ён паступіў у Акадэмію жывапісу і скульптуры. У 1734 годзе стаў акадэмікам.

Як лепшы партрэтны жывапісец Парыжа быў рэкамендаваны турэцкаму пасланцу пры французскім двары Мехмеду-Эфендзі, які выконваў волю караля, які жадаў мець партрэт турка. Гатовы партрэт быў выстаўлены ў зале гвардыі замка Шуазі; Людовік XV быў захоплены і заказаў мастаку свой партрэт, што яшчэ больш умацавала рэпутацыю жывапісца. Перш чым брацца за пэндзаль, ён наведваў замоўца і імкнуўся зразумець яго характар, асаблівасці і звычкі.

Яго партрэты ўвайшлі ў моду, каштавалі вельмі дорага; атэлье мастака выпускала па некалькі карцін у год. Збіраў рэдкія цікавосткі, яго калекцыя была найлепшай у сваім родзе не толькі ў Парыжы, але і ў Галандыі. У яго хаце збіраліся перадавыя людзі таго часу, сярод якіх быў Русо ў 1738 годзе.

Памёр ад апаплексічнага ўдару ў 1766 годзе. Ён валодаў адной з найважнейшых калекцый з працамі італьянскіх, французскіх і асабліва галандскіх мастакоў. Збор рэдкасцяў і карціны Аведа былі прададзены з аўкцыёну. Да каталога карцін, выдадзенаму Рэмі, прыкладалася біяграфія Аведа, напісаная яго сынам Шарлем Франсуа, адвакатам парламента. Сярод яго вучняў былі Шарль-Андрэ ван Лоа, Франсуа Бушэ, Дзюман ле Рамэн і Жан Батыст Шардэн.