Алег Яўгенавіч Жукаў
Артыкул — машынны пераклад іншамоўнага тэксту. |
Алéг Яўгéнавіч Жýкаў (11 кастрычніка 1973, Іванава, СССР — 9 лютага 2002) — расійскі спявак, рэп-выканаўца. Вядомы як удзельнік групы «Дыскатэка Аварыя».
| Алег Яўгенавіч Жукаў | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 11 кастрычніка 1973 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 9 лютага 2002 (28 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Краіна | |
| Музычная дзейнасць | |
| Прафесіі | акцёр, спявак, рэпер, танцор |
| Пеўчы голас | бас |
| Інструменты | вакал[d] і саксафон |
| Жанры | хіп-хоп, рэп і ню-дыска[d] |
Біяграфія правіць
Нарадзіўся ў горадзе Іванаве 11 кастрычніка 1973 года.
У 1988 годзе працаваў у лялечным тэатры, агучваючы персанажаў спектакляў. У 1989 годзе паступіў у Іванаўскі Энергетычны Інстытут; аднак кінуў вучобу, давучыўшыся да 3-га курса, і сышоў у войска.
З 1991 года пачаў выступаць у групе «Дыскатэка Аварыя», якая была заснавана ў 1990 годзе яго землякамі Мікалаем Цімафеевым і Аляксеем Рыжовым. На раннім этапе існавання групы быў фронтмэнам калектыву. Большая частка музычнай рэкламы для радыё і кампазіцый гурта «Дыскатэка Аварыя» была выканана ім самім. Толькі да моманту выхаду трэцяга альбома «дыскатэкі аварыя» «Марафон» (1999) ён падзяліў ролю фронтмэна з Мікалаем Цімафеевым. Да прыходу ў групу Аляксея Сярова (1974 г.н.) быў малодшым удзельнікам калектыву. У 2001 годзе, ужо будучы цяжкахворым, ён разам з іншымі ўдзельнікамі групы заключыў кантракт з вытворцамі «Pepsi», пасля чаго быў зняты рэкламны ролік «дыска-служба Пепсі».
Хвароба і смерць правіць
Жукаў ніколі не скардзіўся на здароўе, але летам 2001 года ён раптам адчуў недамаганне, стаў скардзіцца на моцны галаўны боль. У Таліне падчас гастроляў ён нечакана страціў прытомнасць. 10 жніўня таго ж года спявак прайшоў абследаванне, дыягназ — пухліна галаўнога мозгу. Хвароба прагрэсавала, спявак стаў хутка стамляцца, з таго часу ён не ўдзельнічаў у новых распрацоўках групы і рана ад’язджаў з вечарынак. 3 верасня 2001 года была зроблена аперацыя ў Маскоўскім НДІ нейрахірургіі ім. Бурдэнкі. Пасля лячэння жукоў зноў выступаў з групай, але працягвалася гэта нядоўга. У лістападзе Жукаў зноў адчуў сябе дрэнна. Апошнім кліпам гурта з яго ўдзелам стаў відэаролік" на лязо атакі", які быў зняты ў апошні Яго Дзень нараджэння. Да таго часу Алегу ўжо было цяжка стаяць на нагах. Калі стан Алега пагоршыўся другі раз, ён лёг у анкалагічны дыспансер у Іванаве. Пасля лячэння падступная хвароба быццам бы адступіла, лекары заяўлялі, што Алег ідзе на папраўку, хутка ўсё будзе добра, але жыць яму заставалася вельмі мала. Пасля выздараўлення Алег з бадзёрым голасам сказаў па тэлефоне:
Людзі хварэюць, з кім не бывае. У бальніцы гэта было так даўно, вось я дома, адчуваю сябе нармальна, яшчэ вядома прыйдзецца палячыцца. А што рабіць? Спадзяюся, у хуткім часе далучуся да хлопцаў.— Алег Жукаў
9 лютага 2002 года пасля доўгай барацьбы з ракам галаўнога мозгу Алег Жукаў памёр на 29-м годзе жыцця ў сваёй кватэры ў Іванаве.
11 лютага ў Іванаве адбылася развітальная паніхіда і пахаваны на Богородское могілках. Гурт «Дыскатэка Аварыя „на час прыпыніў сваю дзейнасць, а альбом“ чацвёра хлопцаў» 25 красавіка 2006 года быў прысвечаны Жукаву.
У нейкі момант зразумелі, што не можам проста ўзяць і спыніцца. Жукаў бы так не паступіў! І мы засталіся такімі ж, толькі Алега не стала. Нам, вядома, было цяжка на працягу двух-трох гадоў, калі не больш. Ды і цяпер пішуць: «а з Жукавым было выдатна!». У нас група тады была паўнавартасная: адзін — прыгажунчык Валасаты, другі — разумны ў акулярах, грае на піяніна, трэці — скача, бегае, дурань-спартсмен, а жукоў — аб’ядноўвае ўсіх дабро.— Аляксей Сяроў
Сям’я правіць
- Брат — Ігар (1 лістапада 1983 — 14 сакавіка 2009)
- Бацька — Яўген Мікалаевіч Жукаў
- Маці — Таццяна Аляксандраўна Жукава (у дзявоцтве-невядома)
- Дзед (па бацькавай лініі) — Мікалай Жукаў
- Дзед (па матчынай лініі) — Аляксандр
Асабістае жыццё правіць
У Жукава было шмат сяброў, ён быў блізкі з бацькамі і сваякамі. Па словах Мікалая Цімафеева, Алег « быў надзвычай добры да ўсіх людзей, асабліва, да тых, хто быў побач. Ён ніколі не адмаўляў у дапамозе, вось яго і клікалі Містэр дабрыня, таўстунок».
З рускай поп-музыкі аддаваў перавагу" Шуру", « Hi-Fi», танцавальныя зборнікі; з замежнай — The KLF. Літаратурныя перавагі — Артур Конан-Дойл, Уэлс.
Жукаў не быў жанаты і не меў дзяцей. У апошнія гады з-за шматлікіх гастроляў Алег рэдка бываў дома, і не быў упэўнены ў тым, што зможа стварыць моцную сям’ю.
Удзел у групе" Дыскатэка Аварыя" правіць
| Период | Состав | |||
|---|---|---|---|---|
| 1990 — 1991 | Алексей Рыжов | Николай Тимофеев | Третьего не было | Четвёртого не было |
| 1991—1997 | Олег Жуков | |||
| 1997 — 2002 | Алексей Серов | |||
| 2002 — 2012 | Олег Жуков умер, и на его место никого не будут брать | |||
| 2012—2020 | Анна Хохлова | |||
| 2020 — настоящее время | Третьего нет | |||
Памяць правіць
- У сакавіку 2002 года выйшаў кліп на кампазіцыю «Disco Superstar», запісаную, калі Жукаў ужо быў цяжка хворы. Кліп быў складзены з архіўных відэазапісаў гурта 1990—2001 гадоў і прысвечаны Алегу Жукаву.
- У канцы мая 2002 года на тэлеканале СТС была паказана праграма, прысвечаная памяці Алега Жукава. У ёй былі прадстаўлены рарытэтныя і не публікаваліся архіўныя відэазапісы групы" Дыскатэка Аварыя " пачатку 1990-х гадоў.
- У 2006 годзе на тэлеканале ДТВ была паказана праграма «як сыходзілі куміры. Алег Жукаў („Дыскатэка Аварыя“)», прысвечаная памяці Алега Жукава. 25 красавіка таго ж года выйшаў альбом прысвечаны Алегу Жукаву «чацвёра хлопцаў».