Замэчак у Заслаўі — помнік археалогіі Х—ХІ стст., месца, дзе паводле падання жыла Рагнеда з сынам Ізяславам.

Замэчак, крыж у гонар тысячагоддзя прыняцця хрысціянства на Беларусі, на другім плане бачны абарончы вал.

Гісторыя

правіць

Умацаванні гарадзішча ўзведзены ў адзін прыём у Х—ХІ стст., яны самы старажытны помнік Заслаўя.

Магчыма, тут у жыла Рагнеда з сынам Ізяславам, пасля разводу з кіеўскім князем Уладзімірам. Паводле падання, на самім гарадзішчы мог быць манастыр, дзе паводле гэтага ж падання апошнія гады жыла Рагнеда як манахіня. Ёсць легенда, што тут яна і пахавана, аднак археалагічныя даследаванні не пацвярджаюць гэтага факту.

Археалагічныя даныя паказваюць, што ў ХII ст. гарадзішча ўжо пакінулі насельнікі.

У пачатку ў цэнтры Замэчка ў 1990-х быў пабудаваны помнік «Тысячагоддзе праваслаўнай царквы на Беларусі».

Апісанне

правіць

Гарадзішча размяшчаецца на ўзгорку над абалонай ракі Чарніцы і з трох бакоў абмежавана далінаю рэчкі і дрыгвой. Пляцоўка Замэчка, амаль круглая па форме з дыяметрам 70—74 метры па перыметры, абведзена валам і ровам. Вал не меў унутраных драўляных канструкцый, пры гэтым дасягае ў вышыні ад падножжа рова 6,5 метраў, на версе меў абарончую сцяну, а на схіле вала драўляны паркан з нахіленых калоў. Паводле археалагічных даследаванняў, выявілася, што вялікая частка жыхароў Замэчка былі ваярамі, што дало падставы лічыць гарадзішча збудаваннем з выразнымі мілітарнымі функцыямі[1].

Зноскі

  1. Заяц, Ю. А. Заславль X—XVIII веков. Минск, 1987. С. 38.

Літаратура

правіць
  • Заяц, Ю. А. Заславль X—XVIII веков. Минск, 1987.

Спасылкі

правіць