Зоя Аляксееўна Фёдарава
Зоя Аляксееўна Фёдарава (руск.: Зо́я Алексе́евна Фёдорова; 21 снежня 1909, Санкт-Пецярбург — 10 снежня 1981, Масква) — савецкая кінаактрыса; заслужаная артыстка РСФСР (1965), лаўрэат дзвюх Сталінскіх прэмій II ступені (1941, 1942).
Зоя Аляксееўна Фёдарава | |
---|---|
Род дзейнасці | акцёрка |
Дата нараджэння | 21 снежня 1909 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 10 снежня 1981 (71 год) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства |
|
Муж | Leonid Veytsler[d], Vladimir Rapoport[d] і Q4402579? |
Дзеці | Victoria Fyodorova[d] |
Узнагароды і прэміі | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Вядома па кінастужках «Сяброўкі» (1935), «Музычная гісторыя» (1940), «Франтавыя сяброўкі» (1942), «Вяселле» (1944), «Знікла лета» (1962), «Вяселле ў Малінаўцы» (1967).
З 1946 па 1955 год знаходзілася ў зняволенні. Была забітая ў сябе ў кватэры пры нявысветленых абставінах.
Маці актрысы Вікторыі Фёдаравай (1946—2012).
Фільмаграфія правіць
- «Дзяўчына без адрасу» (1957) — Раіса Паўлаўна («Кусенька»), жонка Камарынскага
- «Пушчык едзе ў Прагу» (1965) — цётка Фёкла
- «Вяселле ў Малінаўцы» (1967) — Гарпіна Дармідонтаўна (Гапуся)
- «Корцік» (1973) — бабуля Мішы
- «Масква слязам не верыць» (1979) — цёця Паша, вахцёр у інтэрнаце